رابطه هوش هیجانی،سازگاری اجتماعی و تمایزیافتگی با انعطاف پذیری کنشی در دانشجویان دختر دانشگاه آزاد اسلامی واحد رامهرمز

هدف از اجرای این پژوهش رابطه هوش هیجانی،سازگاری اجتماعی و تمایزیافتگی با انعطاف پذیری کنشی در دانشجویان دختر دانشگاه آزاد اسلامی واحد رامهرمزبود. نمونه شامل ۲۰۰ نفر از دانشجویان دختر دانشگاه آزاد اسلامی واحد رامهرمزبودکه با روش نمونه گیری تصادفی خوشه ای انتخاب شدند و پرسشنامه ها شامل هوش هیجانی( پترایدز و فارنهام ،۲۰۰۱)، سازگاری اجتماعی( پیکل و ویسمن ،۱۹۹۹)، تمایزیافتگی( دریک،۲۰۱۱) انعطافپذیریکنشی(کانرودیویدسون ،۲۰۰۳) بود. این پژوهش از نوع همبستگی بوده و نتایج این پژوهش در سطح خطای ۰۵/۰ نشان داد که  بین هوش هیجانی،سازگاری اجتماعی و تمایزیافتگی با انعطاف پذیری کنشی رابطه مثبت و معناداری وجوددارد. نتایج رگرسیون نشان داد بین هوش هیجانی،سازگاری اجتماعی و تمایزیافتگی با انعطاف پذیری کنشی رابطه چندگانه وجود دارد و  نتایج تحلیل رگرسیون مرحله ای نیز نشان داده است که از بین متغیرهای پیش بین، تنها متغیر سازگاری اجتماعی پیش بینی کننده انعطاف پذیری کنشی می باشد دانشجویان بود.

Keywords:

هوش هیجانی , سازگاری اجتماعی , تمایزیافتگی , انعطاف پذیری کنشی