شناسایی عامل های موثر بر نگرش کارشناسان بخش دولتی نسبت به خصوصی سازی خدمات ترویج و آموزش کشاورزی: مطالعه موردی استان خوزستان

خدمات ترویج، آموزش و مشاوره کشاورزی که تا کنون به وسیله بخش دولتی انجام می شدند، به خاطر ناتوانی در انجام کارکردهای محوله، فقدان اثربخشی هزینه ها و کارایی مورد انتقاد قرار گرفته است در حالیکه؛ سازمانها و تشکل های غیردولتی ارائه دهنده خدمات ترویجی و آموزشی کشاورزی، می توانند نقش مهمی در افزایش پوشش خدمات کشاورزی برای بهره برداران کشاورزی داشته باشند. پژوهش حاضر از نوع تحقیقات کاربردی و از لحاظ روش تحقیق توصیفی واز حیث امکان کنترل متغیر ها شبه تجربی است. هدف از انجام این پژوهش، شناسایی عوامل تاثیر گذار بر نگرش کارشناسان بخش دولتی استان خوزستان نسبت به خصوصی سازی خدمات ترویج و آموزش کشاورزی می باشد. جامعه آماری این مطالعه ۲۰۰نفر کارشناس کشاورزی بخش دولتی(سازمان جهاد کشاورزی وادارات وابسته) در سطح استان خوزستان بوده است. تعداد افراد نمونه مورد مطالعه با استفاده از فرمول کوکران، ۱۲۶ نفر تعیین شد. ابزار گردآوری اطلاعات در این تحقیق، پرسشنامه بود؛ از سوی دیگر، روایی ظاهری پرسشنامه با استفاده از روش پانل متخصصان مطلوب ارزیابی و پایایی آن نیز با استفاده از آلفای کرونباخ، ۹۲% برآورد گردید. براساس نتایج تحقیق، کارشناسان نگرش بالایی به خصوصی سازی خدمات ترویج و آموزش کشاورزی دارند؛ ازسوی دیگر بر اساس نتایج حاصل از تحلیل مسیر، موانع ومحدودیت های بخش خصوصی درزمینه ارائه خدمات آموزشی و ترویجی به کشاورزان بیشترین اثر مستقیم، میزان تاثیرخصوصی سازی خدمات آموزش و ترویج کشاورزی در کاهش هزینه تولید کشاورزی بیشترین اثر غیر مستقیم و تاثیر نقش های خدمات کشاورزی خصوصی در پذیرش این خدمات توسط مشتریان» بیشترین تاثیر کل را در تبیین نگرش به خصوصی سازی خدمات ترویج و آموزش کشاورزی دارد.

Keywords:

ترویج دولتی , خدمات آموزش کشاورزی , خصوصی سازی , نگرش , مدل علی