بررسی ارتباط میان آمادگی جسمانی-حرکتی و شاخص توده بدنی با سلامت روان در کارکنان نیروی انتظامی

یکی از اصلی ترین ضروریات نیروهای مسلح برخورداری از آمادگی جسمانی و فعالیت بدنی منظم در جهت آمادگی برای شرایط مختلف عملیاتی بوده و می تواند بر روی سلامت روانی نظامیان تاثیرگذار باشد. لذا، هدف از این پژوهش بررسی ارتباط میان آمادگی جسمانی-حرکتی و شاخص توده بدنی با سلامت روان در کارکنان نیروی انتظامی استان گیلان می باشد. روش تحقیق بصورت توصیفی-مقطعی انجام گرفته است. جامعه آماری پژوهش حاضر کلیه کارکنان رسمی نیروی انتظامی استان گیلان بوده و نمونه پژوهش با استفاده از روش نمونه گیری خوشه ایی و نمونه گیری در دسترس ۹۰ نفربراورد شده است. که در دو گروه شاهد و آزمایش مورد بررسی قرار گرفته اند. در جهت جمع آوری اطلاعات از تحقیقات نیمه تجربی و میدانی و پرسشنامه سبک رهبری گلدبرگ و هیلر ( ۱۹۷۹ ) و پرسشنامه سبک های تصمیم گیری اسکات و بروس( ۱۹۹۵) استفاده شده است. در جهت تجزیه و تحلیل داده های جمع آوری شده از نرم افزار SPSS۲۵ استفاده شده است. یافته های پژوهش بیانگر آن است میزان فعالیت های جسمانی، چابکی و شاخص توده بدن P<۰.۰۵ با ویژگی های روانی کارکنان رابطه معناداری داشته است. نتایج پژوهش نشان داد که شاخص های عملکرد جسمانی در مقایسه با شاخصه های رفتاری و ترکیب بدنی به تمرین های منظم ورزشی حساس بوده است. که با توجه به اهمیت شاخص آمادگی جسمانی و تاثیر مثبت آن بر شاخص های سلامت روان بایستی در برنامه روزانه نظامیان قرار گیرد.

Keywords:

نیروی انتظامی , آمادگی جسمانی-حرکتی , شاخص توده بدن , سلامت روان