نقش تدابیر پیش گیرنده ی غیر کیفری در پیشگیری از جرائم

از دیر باز بشر برای برقراری نظم و امنیت در جامعه و محیطی که در آن زندگی می کرد تلاش نموده است با توسل به شیوه های گوناگون از بروز جرایم و هر گونه اقدامی که نظم جامعه را به خطر می اندازد، جلوگیری کند. به طوری که در جوامع اولیه جرائم را با واکنش شدید و مجازات های سنگین سرکوب می کردند. در حقیقت ، نخستین نسل از تدابیر پیشگیری کننده صرفا توسل به نظام کیفری و اعمال مجازات نسبت به مرتکبین جرایم بود. اما برخلاف اعمال مجازات ها حتی مجازات های سنگین و خشن ، از میزان جرایم به مقدار قابل توجهی کاسته نشد. با الهام از اندیشه های اندیشمندان و مصلحین ، دولت ها با لحاظ تدابیر فرهنگی ، اجتماعی و اقتصادی از تدابیر پیشگیری غیرکیفری نیز برای پیشگیری و کاهش جرایم و جلوگیری از تکرار جرم بهره بردند. اما توجه ویژه به "حقوق بشر" در دوران کنونی کاربرد نسل نوینی از تدابیر پیش گیرنده ی غیرکیفری و پیش گیرنده کیفری را امکان پذیر نموده که ارزیابی نتایج حاصله در جوامع پیشرفته، از کاهش نرخ جرایم و برقراری نظم و امنیت نسبی حکایت می کند. در این نوشتار با تبیین مفهوم "پیشگیری جرم شناختی " در سیاست جنائی انواع تدابیر پیش گیرنده ی غیر کیفری مورد بررسی قرار می گیرد.

Keywords:

پیشگیری , سیاست جنایی , پیشگیری وضعی , پیشگیری اجتماعی