خودکارآمدی و خود ناتوان سازی دانش آموزان دبیرستانی بر اساس نوع مدرسه

این پژوهش به منظورتعیین خودکارآمدی و خود ناتوان سازی دانش آموزان دبیرستانی بر اساس نوع مدرسه صورت گرفت. جامعه آماری کلیه دانش آموزان دوره دوم دبیرستان شهر تبریز بودند که تعداد ۴۶۲ نفر از آنان به عنوان نمونه به صورت تصادفی خوشه ای انتخاب شدند. ابزار اندازه گیری پژوهش پرسشنامه مقیاسهای الگوهای یادگیری سازگارانه PALS، میجلی ۱و همکاران((۲۰۰۰، بود که پایایی همه مقیاسها در اندازه قابل قبول بود. داده های جمع آوری شده با استفاده از نرم افزارSPSS-۲۰ تحلیل شد و مشخص گردید که دانش آموزان سه نوع مدرسه مورد مطالعه در خودکارآمدی تحصیلی تفاوت معنی داری با همدیگر ندارند. ولی در متغییر خودناتوان سازی بین دانش آموزان سه نوع مدرسه تفاوت معنی داری مشاهده شد.p=۰/۰۵ نتایج این تحقیق میتواند برای دانش آموزان و دست اندکاران آموزشی تلویحات آموزشی داشته باشد.

Keywords:

خودکارآمدی , خودناتوان سازی , تیزهوش , نمونه , عادی