مدیریت و کنترل بحران های پرتوی

بحران پرتوی حادثه ای است که در اثر انتشار مواد رادیواکتیو در محیط و آلوده شدن هوا، آب، خاک، ساختمان ها و تجهیزات، زندگی را برای موجودات زنده آن محیط خطرساز می نماید. مواد رادیواکتیو در بحران هسته ای کشور ما شامل: مخازن حاوی هگزافلورید اورانیوم (UF۶) موجود در تاسیسات فرآوری اورانیوم (UCF) ، هگزافلورید اورانیوم مصرفی در سانتریفیوژهای تاسیسات غنی سازی و همچنین میله های سوخت حاوی قرص های دی اکسید اورانیوم (UO۲) با غناهای متفاوت در راکتورهای تولید برق است. در صورت بروز حادثه ، این ترکیبات اورانیومی به حالت گاز وارد اتمسفر می شوند و پس از انتشار به­وسیله باد، به آرامی بر روی زمین نشست می کنند و با پایداری که در طبیعت دارند، باعث آلوده شدن محیط زیست به مدت طولانی و ایجاد بحران پرتوی می گردند. دارندگان فناوری هسته ای به منظور کاهش آسیب و مهار بحران پرتوی، باید سناریویی بر اساس واقعیت نوشته و سپس بر طبق آن طرحی کامل آماده کنند تا بتوانند در صورت وقوع حادثه، بحران پرتوی آن را مدیریت نمایند. در این مقاله اقدامات مدیریتی لازم در یک بحران پرتوی در چهار مرحله: قبل از بحران، در شروع بحران، حین بحران و بعد از بحران پرتوی بررسی شده است.  

Keywords:

آموزش , اورانیوم , بحران پرتوی , رادیواکتیو , شعاع آلودگی