زیبا شناسی در فضای مراکز آموزش فنی و حرفه ای و تطبیق آن با استاندارد های موجود

سازمان آموزش فنی و حرفه ای کشور یکی از ارگان ها در کشور است که آموزش های فنی و مهارتی ارائه می دهد. مراکز آموزش فنی و حرفه ای دارای کارگاه و سوله هایی جهت آموزش مهارت وجود دارد.کارگاه های آموزشی نسبت مستقیم و وثیق خود را با مخاطبانشان از دست داده اند و بیشتر بر اساس ایمنی کارگاه و سوبژکتیو مورد توجه قرا می گیرند . بدین منظور خلق و احیای حقیقت مکان آموزشی از دست رفته و در روزگار کنونی ضرورت به نگاهی نو در این زمینه احساس می شود. کارگاه های آموزشی بر اساس معیارهایی طراحی و ساخته می شوند. از این رو در طراحی کارگاه ها مسئله زیبایی و اثرات روانی آن بر روی مهارت آموز نادیده گرفته می شود. از این رو این مقاله عمق و درون مایه عناصر بکارگرفته در کارگاه جهت تبیین زیبایی مورد ارزیابی قرار می گیرد و مقوله زیبایی می تواند در جهت بهبود تصمیم گیری و دریافت اطلاعات و بکارگیری دانشی که آموزش داده می شود تاثیر بسزایی داشته باشد. این مقاله با توجه به همزمان شدن با شیوع بیماری کرونا از تجربه های روزمره مربیان در محیط آموزشی استفاده کرده است. پرسش مقاله حاضر این است قابلیت های مغز و نقش بدن در فرآیند یادگیری و شناخت و آگاهی فضایی چگونه است؟ و چگونه عوامل زیبایی و طراحی با افزایش تعاملات محیط آموزشی با مهارت آموز می تواند موجب ارتقای آموزش شود ؟ و از طرفی آیا استفاده از عناصر زیبایی می تواند باعث جذب مهارت آموز به مراکز آموزش فنی و حرفه ای شود؟ هدف اصلی این پژوهش تاثیرعمق زیبایی بکار رفته در طراحی فضای های آموزشی به طور ناخودآگاه بر ضمیر و روان مهارت آموخته در جهت تسریع روند آموزش و یادگیری بهتر مهارت آموز و امکان دستیابی به حقیقت اصیل کارگاه های آموزشی و مطابقت آن ها با استانداردها همسو با زیبایی شناسی جهت افزایش علاقه در مهارت آموز برای پیگیری اهداف در راستای کاربردی نمودن آموزش می باشد.براساس یافته های پژوهش، راه کارهایی برای بهینه سازی فضاهای آموزشی در کشور ارائه شده است.

Keywords:

معماری منظر , زیبا شناسی , محیط وفضا , یادگیری بیرونی , عناصر زیبایی شناختی. فضای آموزشی , فنی و حرفه ای , مهارت , نور و رنگ , فنی , کارگاه , استاندارد