تحلیل تجربه پیاده راه سازی در بافت تاریخی محله جلفا اصفهان بر مبنای نگرش مخاطبین

پیشرفت تکنولوژی و بالا رفتن سرعت ارتباطات سبب کاهش روابط اجتماعی و تعاملات رودررو شده است. در این میان یکی از فضاهای شهری که موجب تقویت روابط در جامعه می شود و سر زندگی، نشاط، حضورپذیری و هویت را به شهر بر می گرداند، فضاهای مختص به پیاده است. در پیاده راه سازی، پروژه های متعددی در سطح جهان تعریف گردیده است. کشور ایران نیز از چند دهه قبل به انجام چنین اقداماتی در شهرها روی آورده، که از جمله آن ها می توان به شهر اصفهان و محله جلفا اشاره کرد. بررسی و تحلیل تجارب پیاده راه سازی در بافت های تاریخی بر مبنای نگرش مخاطبین، موجب ارتقاء سطح کیفی مداخلات پیش رو در حوزه ی پیاده راه سازی می باشد. تحقیق حاضر با این هدف به شناخت ویژگی های مداخلات و کمک به رفع معایب آن ها با بهرمندی از بررسی و تحلیل تجارب صورت گرفته پرداخته و مولفه های کیفی را بررسی نموده است، تا بستر مناسب جهت تعمیم روش تحقیق به تحقیق های مشابه آتی فراهم شود. این تحقیق مبتنی بر نگرش سنجی بوده و یافته ها، تجارب پیاده راه سازی در بافت های تاریخی و مداخلات صورت گرفته در محله جلفا اصفهان را در نگاهی جامع موفق نشان می دهد. نتایج حاکی از آن است که مخاطبین از وضع موجود محله رضایت دارند و اقدامات صورت گرفته را موجب بهبود شرایط زیستی، افزایش امینیت محله، حضور بیشتر شهروندان، تبدیل شدن محل به مکانی جهت گذارن اوقات فراغت بخصوص در قشر جوان، افزایش حضور پذیری محله و افزایش جنبه تاریخی محل می دانند.

Keywords:

پیاده راه سازی , بافت تاریخی , مخاطب , محله جلفا اصفهان