ایجاد سرزندگی در بافت های تاریخی شهری با رویکرد پیاده مداری (نمونه موردی: بلوار هجرت بافت تاریخی شهر شیراز)

خیابان در معنای عام و کلی خود معبری جهت عبور سواره می باشد اما زمانیکه نگاه تخصصی تر و متناسب با شرایط محیطی خیابان صورت می گیرد این معنا دچار تغییرات ماهوی می شود. در دنیای امروز خیابان ها صرفا محملی جهت عبور سواره نیستند بلکه وظیفه خدمات رسانی به پیادگان نیز از اهم رسالت انها به شمار می رود. اهمیت موضوع زمانی بیشتر می شود که این خیابان ها در بافت تاریخی و قدیمی شهرها واقع شده اند خیابان هجر شیراز با قرارگیری در جوار یکی از مجموعه های تاریخی و نفیس شهر شیراز از اهمیتی دوچندان برخودار می باشد. در این پژوهش سعی بر آنست تا با استفاده مولفه های سرزندگی به ترغیب حرکت پیاده در این خیابان پرداخته شود. از این رو با استفاده از روش تحلیلی – توصیفی و با هدف کاربردی پژوهش صورت گرفته است. روش مورد استفاده سوات می باشد و از این رهگذر نقاط قوت، ضعف، فرصت و تهدیدها شناسایی شده و از ادغام این موارد راهبردهای بهینه جهت بهبود و ارتقای وضعیت موجود استفاده شده است. در پایان نیز پیشنهادات بصورت مصور ارائه گردیده تا مقصود نگارنگان واضح تر و مفیدتر به مخاطب انتقال پیدا کند.

Keywords:

فضای شهری , پیاده مداری , تعاملات اجتماعی , سرزندگی , شهر شیراز.