امکان سنجی استفاده از آب باران به عنوان یک منبع آب تجدید پذیر با استفاده از نقشه های هوایی Google Earth و داده های هواشناسی (مطالعه موردی: شهر تهران)

ایران در منطقه ی خشک و نیمه خشک قرار دارد و با توجه به افزایش روزافزون جمعیت و کمبود آب،تامین و مدیریت آب در کشور به یک مسئله ضروری تبدیل شده است. آب باران یکی از مهم ترین روش های تامین و مدیریت منابع آب است که از دیرباز در بسیاری از کشورها مورد استفاده قرار گرفته است. استحصال آب باران به دلیل کیفیت بهتر، دسترسی راحت تر (نسبت به اب زیرزمینی)، و یک منبع پاکیزه و تجدید پذیراهمیت بسیاری پیدا کرده است. شهر تهران با میزان متوسط بارندگی سالانه۳۵۱ میلی متر در سال و تراکم بالای بام های با قابلیت جمع آوری آب باران را دارد. در این تحقیق با استفاده از نرم افزار Google Earth مجموع مساحت سطوح بام های آپارتمان هایی که قابلیت جمع آوری اب باران را دارند در ۲۲ منطقه تهران مورد بررسی قرار گرفته است. بر اساس داده های بدست آمده، منطقه ۱۱ با ۶۷% تراکم بام بیشترین قابلیت را در جمع آوری آب باران داشته. این در صورتیست که منطقه ۲۲ با ۳۱% تراکم بام بیشترین قابلیت را در جمع آوری آب باران را دارد. بر اساس نتایج این تحقیق، بطور متوسط ۴۷% از مساحت شهر تهران را سطح بام خانه ها تشکیل داده که قابلیت جمع آوری ۲۵.۶ میلیون متر مکعب آب باران در سال را دارد

Keywords:

مدیریت پایدار منابع آب , جمع آوری آب باران , Google Earth , بحران کم آبی