ارتباط بین سواد اطلاعاتی با نگرش به علم و فناوری و یادگیری خودراهبر دانش آموزان

هدف پژوهش ارتباط بین سواد اطلاعاتی با نگرش به علم و فناوری و یادگیری خودراهبر دانش آموزان مقطع متوسطه منطقه ۱۳ تهران بود. پژوهش حاضر، کمی و ازلحاظ هدف، تحقیق کاربردی است و شیوه گردآوری، میدانی و شیوه اجرا ، تحقیق توصیفی - همبستگی است. جامعه آماری دانش آموزان مقطع متوسطه منطقه ۱۳ تهران بود. تعداد کل دانش آموزان ۳۵۲۱ نفر ( ۱۷۵۰ پسر و ۱۷۷۱ دختر) بوده است. حجم نمونه بر اساس جدول مورگان، ۲۴۶ نفر ( ۱۱۵ پسر و ۱۳۱ دختر) و به روش نمونه گیری در دسترس انتخاب شدند. ابزار گرداوری داده ها، پرسشنامه سواد اطلاعاتی سیامک و داور پناه ( ۱۳۹۰)، پرسشنامه یادگیری خودراهبر فیشر و همکاران ( ۲۰۰۱ ) و پرسشنامه نگرش به علم و فناوری سلطانی و همکاران ( ۱۳۹۰ ) بود. روایی محتوایی پرسشنامه به تایید جمعی از صاحب نظران رسید. جهت سنجش پایایی و قابل اعتماد از ضریب آلفای کرونباخ با استفاده از نرم افزار Spss ، که بیش تر از ۰.۷ محاسبه گردید، استفاده شد. ضریب آلفای متغیر نگرش به علم و فناوری ۰/۸۷۷ ، سواد اطلاعاتی ۰/۸۴۹ ، یادگیری خودراهبر ۰/۸۲۳ و ضریب کل پرسشنامه ۰/۸۵۵ بوده است. نتایج حاصل از پژوهش با نرم افزار Smart PLS نشان می دهد که بین سواد اطلاعاتی با نگرش به علم و فناوری و یادگیری خودراهبر دانش آموزان ارتباط وجود دارد. وجود امکانات و تلاش در جهت افزایش سواد اطلاعاتی دانش آموزان می تواند در نگرش مثبت دانش آموزان به یادگیری مبتنی بر علم و فناوری و استفاده از روش های جدید در آموزش مفید باشد و زمینه را جهت طراحی و حرکت به سمت اجرای نظام یادگیری در آموزش های رسمی دانش آموزان آماده نماید

Keywords:

سواد اطلاعاتی , نگرش به علم و فناوری و یادگیری خودراهبر.