تحلیل ژئومورفولوژی (زمین ریخت شناسی) توسعه ی کالبدی شهر کرمانشاه با مدل تاپسیس

شهر کرمانشاه با وسعتی معادل ۱۰۰۰۰ هکتار در سطح یک دشت بین کوهی قرار گرفته است که پهنای آن به ۱۰ کیلومتر و طول آنبه بیش از ۴۰ کیلومتر می رسد. جهت گیری دشت، شمال غربی –جنوب شرقی و تابع روند عمومی ناهمواری های زاگرس است. هدفاز این تحقیق، شناسایی فرایندهای مخاطره آمیز در محدوده شهر کرمانشاه است. همچنین شناسایی مناطقی که تحت تاثیر مخاطراتطبیعی همراه با نوع مخاطره در حال حاضر و در آینده مورد تهدید قرار خواهند گرفت. در راستای شناسایی مخاطرات طبیعی (ریزش،گسل، سیل و آبگرفتگی)، با اندازه گیری های میدانی و فرمول تجربی به سنجش و ارزیابی پرداخته شده است. سپس با استفاده از(Topsis) شاخص های اصلی توان محیطی، با تاکید بر پارامترهای ژئومورفولوژیک منطقه از روش تصمیم گیری چند معیاره تاپسیسجهت اولویت بندی سیستم های ژئومورفیک منطقه استفاده شده است. طی این فرایند پس از تفکیک واحدهای ژئومورفیک منطقه (واحدکوهستانی شمالی و جنوبی، دشت سر، دشت هموار، دشت فرسایشی، دشت سیلابی و مئاندر) با استفاده از شاخص های اصلی ژئومورفیکدر قالب ۸ شاخص (ریزش، گسل، سیلاب، آبگرفتگی، شیب، جنس خاک، زمین شناسی و کاربری اراضی) به اولویت بندی آنها جهتانتخاب واحد مناسب توسعه در شهر کرمانشاه پرداخته شد. نتایج نشان داد که منطقه دشت آبرفتی (B۲) دارای کمترین مقدار شاخص بدست آمده (۰/۳۴۹) اما نزدیکترین اولویت جهت توسعه آتی شهر و منطقه آبراهه اصلی (D) دارای بیشترین مقدار شاخص بدست آمده (۰/۵۲۱) اما دورترین اولویت است. این اولویت ها با توجه به مقدار عددی شاخص های بدست آمده از مدل تاپسیس است. نسبت شاخص عددی منطقه (B۲) در حدود دو برابر منطقه (D) است و این مقدار بیانگر فاصله معنی دار در تعیین اولویت توسعه آتی شهر می باشد که باید از دید مدیران شهری دور نماند.

Keywords:

ژئومورفولوژی , کرمانشاه , توسعه کالبدی , مدل Topsis