تحلیل رشد و توسعه نامتعادل نواحی متروپل شهری نمونه موردی متروپل تبریز

امروزه نسبت بالایی از جمعیت جهان (بیش از ۵۰ درصد) در نواحی شهری زندگی می کنند. طبق برآورد سازمان ملل،تقریبا تمامی رشد خالص جمعیت در طی ۳۰ سال آینده در شهرها صورت خواهد گرفت و این رشد جمعیت شهری، چشم اندازهای شهری را دگرگون خواهد ساخت. رشد سریع شهرنشینی علاوه بر استفاده گسترده از اراضی و تمرکز جمعیت و فعالیت در نواحی متروپل شهری، با پیامدهای زیست محیطی هم همراه بوده است. آنچه به عنوان ابعاد منفی رشد و توسعه شهری مطرح است، عمدتا نه ماهیت شهری، بلکه روند توسعه ناموزون و برون زای شهری است که غالبا نتیجه پیشی گرفتن رشد و توسعه فیزیکی شهرها بر توسعه زیرساخت ها و خدمات مورد نیاز است. از مسائل و مشکلات مهم رشد سریع جمعیت در نواحی متروپل شهری می توان به عدم تعادل های فضایی، آلودگی های زیست محیطی، تخریب اراضی کشاورزی، شکل گیری سکونتگاه های غیر رسمی، افزایش شدید جمعیت، کمبود و گرانی زمین و مسکن و ... اشاره نمود.یکی از مشکلات اساسی کشور ایران درخصوص نظام توزیع جمعیت و فعالیت در پهنه سرزمین، وجود عدم تعادل های فضایی و جمعیتی وسیع در سطح ملی و منطقه ای می باشد و تلاش های فراوان مسئولان و برنامه ریزان کشور در این راستا به نتایج قابل قبولی نرسیده است.

Keywords:

تمرکز گرایی شدید , نظام توزیع جمعیت و فعالیت , سلسله مراتب شهری , دیدگاه بخشی و نگرش فضایی