ارزیابی نقش عناصر اقلیمی بر معماری و به ینه سازی انرژی در مناطق گرم وخشک

امروزه با رشد سریع و ناموزون شهرها، با احداث ساختمانهای بزرگ که هیچگونه ارتباطی باکیفیت اقلیمی منطقه نداشته و نیازهای حرارتی و آسایشی ساکنان را به هیچوجه تامین نمیکند، روبرو هستیم. اقلیم تا آنجا که به آسایش انسان مربوط میشود، نتیجه متقابل عناصری چون تابش خورشید، دما، رطوبت، وزش باد و میزان بارش میباشد؛ بنابراین طراحی اقلیمی روشی است برای کاهش همه جانبه هزینه انرژی یک ساختمان. طراحی ساختمان اولین »خط دفاعی« در مقابل عوامل اقلیمی خارج بناست و اهمیت آن باتوجه به بحران انرژی در سالهای اخیر و افزایش روزافزون مصرف سوختهای فسیلی به عنوان منابع محدود انرژی و تاثیر آن بر محیط زیست، کشورهای جهان را بر آن داشته که با مسائل مربوط به انرژی برخوردی متفاوت نمایند، برایناساس استفاده بهینه از انرژیهای تجدیدپذیر امری ضروری شمرده میشود و این سوال در ذهن شکل میگیرد که چگونه میتوان به الگو به ینه یک ساختمان از نظر مصرف انرژی در اقلیم گرم و خشک دست یافت؟ و هدف استفاده از طراحی اقلیمی با اهمیت کاهش مصرف انرژی و در نهایت به روش استقرایی، توصیفی -تحلیلی یافته ها پرداخته شده است؛ بنابراین در این مقاله در پی نشاندادن تاثیر اقلیم بر ساخت وساز در مناطق گرم و خشک و آسایش حرارتی برای ساکنین ساختمان، استفاده از تجه یزات گرمایشی و سرمایشی که به حداقل ممکن کاهش یابد را در نظر گرفته شده است.

Keywords:

عناصر اقلیمی , طراحی اقلیمی , آسایش حرارتی , مصرف انرژی , اقلیم گرم و خشک.