مولفه های رئالیسم بومی در داستان نویسی جنوب(مطالعه مورد پژوهانه: رمان «اهل غرق» منیرو روانی پور)
Publish place: Persian Language and Literature، Vol: 17، Issue: 27
Publish Year: 1400
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: Persian
View: 136
This Paper With 15 Page And PDF Format Ready To Download
- Certificate
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_PERSI-17-27_003
تاریخ نمایه سازی: 25 دی 1400
Abstract:
رئالیسم به معنای واقعگرایی است و هدف از آن نمایش دنیای واقعی، عینی و بیرونی و روایت و تحلیل پدیدهها، با نگاه علت و معلولی از طریق بازآفرینی دقیق جزئیات زندگی است که در مفهوم خاص برای اشاره به جنبش ادبی قرن نوزدهم فرانسه دلالت دارد و در مفهوم عام به سبکی ادبی اطلاق میشود که تا امروز استمرار دارد و به گرایش ها و جریان های گوناگون قابل تفکیک است. یکی از جلوههای جمالی این مکتب، «داستان اقلیمی» است که غالبا سویهای رئالیستی دارد و گواه آن است که عمده ترین مواد اولیه و شالوده اصلی در ساخت و بافت یک اثر ادبی به خاستگاه اقلیمی نویسنده باز می گردد. «منیرو روانی پور» از آن دست نویسندگانی است که در رمانهایش با بسامد بالایی از مولفه های رئالیستی مواجه می شویم. او به عنوان یکی از شخصیت های تاثیرگذار در پیش برد ادبیات اقلیمی، اغلب آثار خود به ویژه رمان «اهل غرق» را در جغرافیایی کاملا بومی، ذیل مکتب رئالیسم با شگرد جادویی عرضه کرده است. این پژوهش برآن است تا با رویکردی توصیفی–تحلیلی، چگونگی بازتاب مولفه های رئالیسم بومی در اقلیم جنوب را در رمان مذکور در دو حوزه ساختار( فرم) و محتوا مورد کاوش و تحلیل قرار دهد. یافته های پژوهش نشان می دهد که روایت واقع گرا متکی بر اصول واقع گرایانه، درآمیختن تخیل داستانی با واقعیت های عینی جامعه و استفاده از عناصر جادویی، اسطوره ای و نمادین، به ترکیب دلپذیری از رئالیسم بومی و جلوه های شگرد رئالیسم جادویی در رمان «اهل غرق» منجر شده و روانی پور را در زمره رئالیست های اقلیم گرا جای داده است.
Keywords:
Authors
مجتبی جعفری کاردگر
دانشجوی دوره دکتری گروه زبان و ادبیات فارسی، واحد کرج، دانشگاه آزاد اسلامی، کرج، ایران.
فاطمه حیدری
گروه زبان و ادبیات فارسی، دانشکده ادبیات و علوم انسانی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد کرج، کرج، ایران.