طراحی الگوی آسیب شناسی کسب و کارهای خانگی در مشهد با روش نظریه داده بنیاد

در جوامع در حال توسعه و حتی اقتصادهای توسعه یافته، کسب و کارهای خانگی به عنوان یکی از ابزارهای رشد اقتصادی و حل مشکل بیکاری به ویژه برای زنان به کار گرفته شده است. نقش این نوع از کسب و کارها در توسعه منطقه ای و ملی سبب توجه بیش از پیش دولت ها به این مقوله و تدوین خط مشی های حمایتی خاص از این نوع از کسب و کارهاست. در ایران نیز با توجه به معضل بیکاری فزاینده به خصوص برای زنان، اقداماتی در راستای حمایت از کسب و کارهای خانگی و رشد آن ها صورت گرفته است اما مشکلات این نوع از کسب و کارها همچنان به قوت خود باقی است. پژوهش حاضر با هدف شناخت طراحی الگوی آسیب شناسی کسب و کارهای خانگی در مشهد با روش نظریه داده بنیاد انجام شده است. روش پژوهش حاضر، کمی و پیمایشی- مقطعی است. در این پژوهش، پس از بررسی تحقیقات و مطالعات کتابخانه ای و انجام مصاحبه های شفاهی، پرسشنامه محقق ساخته ۹۴ سوالی در غالب سه عامل کارآفرینی فردی، بین فردی و خانواده تنظیم گردید و از ۱۵ نفر از صاحب نظران عرصه آسیب شناسی کسب و کارخانگی جهت شناسایی عوامل آسیب شناسی کسب و کارهای خانگی در قالب مصاحبه انجام گرفت. جهت شناخت مفاهیم کسب و کارهای خانگی از روش نظریه داده بنیاد و در شش گام استفاده شد. نتایج نشان داد، بعد کارآفرینی خانواده با میانگین ۳/۵ بالاترین و بعد بین فردی با میانگین ۲/۱ پایین ترین میانگین می باشد. در بخش مطلوب بعد خانواده با میانگین ۴ بالاترین و بعد بین فردی با ۳/۶ دارای پایین ترین میانگین می باشد. جدول زیر آماره های آزمون t برای تحلیل شکاف را نشان می دهد.

Keywords:

روش نظریه داده بنیاد , کسب و کار خ انوادگی , خانواده , بین فردی , فردی