بررسی همگرایی و واگرایی در سیاست خارجی ایران با کشورهای منطقه خلیج فارس

تحولات نظام بین المللی تاثیرات عمده ای بر سیاست جهانی و روابط بین الملل داشته است. درصحنه سیاست جهانی، دنیا شاهد استراتژیهای تازه از سوی کشورهای جهان بوده است، تا براساس آن، این کشورها بتوانند منافع ملی خود را با توجه به ساختار جدید در نظام بین الملل بهدست بیاورند. همین امر سبب پیچیدگی بیشتر نظام بین المللی شده است. از یکسو ارتقاء و اهمیتروزافزون عوامل اقتصادی در معادلات سیاسی جهان، موجب گردیده است که صاحب نظران اهمیتویژه ای به بخش اقتصادی و قراردادهای اقتصادی بدهند و همکاری های منطقه ای را در کانونسیاست های اقتصادی جهانی قرار دهند. از سوی دیگر مفهوم اعتماد متقابل را در سطح منطقه ایمطرح نمایند. خلیج فارس منطقه ای است متعلق به همه ی دولت ها و شایستگی آن را دارد تاجایگاه واقعی خود را در قرن جدید در نظام بین الملل به دست آورد. چنانچه بخواهیم یک فرمولهماهنگ ساز در نظام منطقه ای خلیج فارس بین واحدهای آن به وجود بیاوریم، باید مکانیزم وقاعده عمومی که بر اساس آن آمیختگی ها، پیوندها و همکاری ها صورت می گیرد، بیان کنیم.بهترین قاعده این پیوندها و همکاری ها تکیه بر مشترکات موجود در منطقه خلیج فارس است.

Keywords:

خلیج فارس , همگرایی , واگرایی , شورای همکاری , منطقه