بررسی و تحلیل پیامدهای مدرنیسم بر شهرسازی در بافت کهن شهر قزوین

توسعه مدرنیته و شهرسازی، پیش از آن که به عوامل ریشهای و محتوایی معطوف باشد، بیشتر در جنبه های کالبدی و فیزیکی تجلی یافته است. بنابراین با چنین وضیعتی، شهرسازی نه دارای هویت ملی و محلی است و نه به رغم استفاده از روشهای غربی،حاوی مدرنیسم در معنای غربی است. با انطباق این بحث با واقعیت موجود در ایران، می توان گفت که ورود اندیشه های ناشناخته در قالب مدرنیسم در فرهنگ ایرانی علاوه بر نمود ذهنی، نمود عینی خود را در شهرهای ایرانی وارد نموده؛ که شهر قزوین نیز متاثر از این تاثیرات بوده است. روند رو به رشد قزوین امروزه چهره اولیه شهر کهن را دگرگون ساخته است. گسترش شهر با تحولات بسیاری بر اساس الگوهای شهرسازی نوین و تحولات منظری و کالبدی، باعث زدودن خاطرات شهری گشته است. لذا با توجه به اهمیت موضوع، هدف پژوهش، بررسی تاثیرات مدرنیسم و پیدایش شهرسازی مدرن در بافت کهن قزوین می باشد. پژوهش از روش تحقیق توصیفی- تحلیلی بهره می جوید. شیوه های مورد استفاده جهت گردآوری داده ها، مطالعات کتابخانهای و اسنادی و بررسیهای میدانی میباشد. مهمترین اسناد مطالعاتی تعدادی از نقشه های شهر قزوین میباشند. ارزیابی نتایج، نشان می دهد که بافت کهن قزوین با گذشت زمان دست خوش تحولات فراوانی (به لحاظ کالبدی و معنایی) از جمله کاهش هویت بومی، فقدان حس زندگی جمعی، نوساز بودن محدوده و انس نداشتن با محیط شده؛ که این تغییرات سبب کم شدن حس هم بستگی و تعلق خاطرگردیده اند. در حالی که این مکان ها روزگاری تداعی کننده خاطرات جمعی شهروندان بوده اند.

Keywords:

بافت کهن , شهرسازی , قزوین , مدرنیسم.