بررسی رابطه میان اضطراب سلامت کووید-۱۹ و مشارکت هنگام همه گیری ویروس در مردم ایران
Publish place: Journal of Fundamentals of Mental Health، Vol: 23، Issue: 5
Publish Year: 1400
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: English
View: 100
This Paper With 7 Page And PDF Format Ready To Download
- Certificate
- من نویسنده این مقاله هستم
این Paper در بخشهای موضوعی زیر دسته بندی شده است:
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_JFMH-23-5_005
تاریخ نمایه سازی: 3 بهمن 1400
Abstract:
مقدمه: با توجه به همه گیری ویروس کووید ۱۹ و لزوم انجام تحقیقات در شاخه های مختلف مرتبط با این موضوع و اهمیت مشارکت به عنوان یکی از فاکتور های اصلی سلامت در تعریف سازمان بهداشت جهانی از سلامت، مطالعه حاضر با هدف بررسی رابطه میان اضطراب ناشی از کووید ۱۹ و مشارکت در زمان فاصله گذاری اجتماعی مردم ایران انجام گردید.روش کار: در این مطالعه که به صورت مقطعی- همبستگی می باشد تعداد ۱۰۸ مشارکت کننده پرسشنامه های اضطراب سلامت و مشارکت را تکمیل کردند. تحلیل داده ها با آزمون کولموگروف اسمیرنوف، همبستگی رتبه ای اسپیرمن و نرم افزار SPSS نسخه ۲۴ انجام گرفت.یافته ها: مردان مشارکت بیشتری در زمان همه گیری کووید-۱۹ و فاصله گذاری اجتماعی داشته اند و در مورد متغیر های اصلی هر چه ترس از ابتلا به کووید-۱۹ و نگرانی کلی سلامت ناشی از همه گیری بیشتر باشد مشارکت افراد پایین تر است r= ۰.۱۹۴ P<۰/۰۵)) و از طرفی هر چه نگرانی کلی سلامت ناشی از همه گیری بیشتر باشد محدودیت های بیشتر در زندگی افراد به وجود می آوردr= ۰.۱۲۱ P<۰/۰۵)).نتیجه گیری:نتایج مطالعه حاضر نشان دهنده نقش جنسیت در مشارکت افراد در زمان فاصله گذاری اجتماعی و همچنین نقش اضطراب سلامت ناشی از همه گیری کووید-۱۹ بر مشارکت و محدودیت مشارکت افراد است. ارتباط مشارکت و محدودیت و اضطراب سلامتی می تواند به عنوان راهنمایی برای هدایت و طراحی سیاست گذاری های فاصله گذاری های هوشمندانه مورد استفاده قرار بگیرد.
Keywords:
Authors
رضا شم آبادی
دانشجوی دکترای روان شناسی تربیتی، گروه روان شناسی مشاوره و تربیتی، دانشکده علوم تربیتی و روان شناسی، دانشگاه فردوسی مشهد، مشهد، ایران
زهرا سادات خورشید عرب
کارشناسی علوم تربیتی، گروه برنامه درسی، دانشکده علوم تربیتی و روان شناسی، دانشگاه فردوسی مشهد، مشهد، ایران
علی کامرانی
کارشناسی ارشد علوم توان بخشی، دانشگاه علوم توانبخشی و سلامت اجتماعی، تهران، ایران
بهناز کازرونی زند
دانشجوی دکترای روان شناسی، گروه روان شناسی ، دانشکده علوم تربیتی و روان شناسی، دانشگاه فردوسی مشهد، مشهد، ایران