الگوی پاردایمی کیفیت بخشی به آموزش در فضای مجازی در دوران کرونا

با ظهور بیماری کرونا و تاکید بر حفظ فاصله فیزیکی، آموزش ها نیز دستخوش تغییر گردید و آموزشمجازی و از راه دور به عنوان یک راه حل مناسب برای پیگیری اهداف آموزشی مورد توجه و استفادهقرار گرفت. اگرچه کمیت آموزش با این شیوه حفظ گردید، اما کیفیت آن دستخوش تغیر و تحول شد وتلاش برای ارتقاء کیفیت به عنوان یک مسئله مهم شناخته شد که لازم است با شیوه علمی و از نظرکسانی که ارتباط بیشتری با موضوع دارند، مورد کاوش و تحقیق قرار گیرد. به همین علت هدفپژوهش حاضر ارائه الگوی کیفیت بخشی به آموزش در فضای مجازی در دوران کرونا از دیدگاه معلمانبا رویکرد کیفی و نظریه داده بنیاد است. جامعه آماری کلیه معلمان و متخصصان حوزه تعلیم و تربیتشهر نجف آباد بودند که از طریق شیوه نمونه گیری هدفمند و نظری (گلوله برفی) تعداد ۲۰ نفر بهعنوان نمونه انتخاب گردید و دادههای مورد نیاز از طریق مصاحبه های نیمه ساختار یافته گردآوری وطی سه فرآیند؛ کدگذاری باز، محوری و گزینشی، مفهوم پردازی و تجزیه تحلیل شده است. یافته هایپژوهش شامل ۱۱۶ مفهوم اولیه، ۵۷ مضمون فرعی و ۲۱ مضمون اصلی بود که مقوله هسته «کیفیت بخشی به آموزش در فضای مجازی» با توجه به شرایط علی (۵ مضمون)، شرایط زمینه ای (۴ مضمون)،شرایط مداخله گر (۴ مضمون)، راهبردها (۴ مضمون)، پیامدها (۴ مضمون) برساخت گردید و الگوینهایی پژوهش ارائه گردید. برای کیفیت بخشی به آموزش در فضای مجازی در دروان کرونا لازم استتا تمام مولفه های اثرگذار با اتخاذ تدابیر و استراتژی های لازم، پیامدهای این امر را فراهم سازند.

Keywords:

کیفیت بخشی آموزش , فضای مجازی , کرونا , الگوی پاردایمی