بررسی تطبیقی سیمای حضرت فاطمه زهراء (س) در اشعار علاءالدین حلی و ابن حسام خوسفی

ادبیات عربی و فارسی هر چند در آغازین سده های دوره انحطاط و فترت ادبی نتوانست سیمای پیامبرگونه حضرت فاطمه زهرا (س) را به عنوان یگانه دخت پیامبر اسلام که در سیرت و صورت همانند پیامبر (ص) بود انعکاس دهد، اما شاعران هر دو ادبیات در اواسط دوره مذکور، این نقیصه را درک نموده و در صدد جبران مافات برآمدند به طوری که در پایان این دوره، بهترین آثار خویش را در مدح و منقبت امابیها ماندگار کردند. سیمای حضرت زهرا (س) در شعر علاءالدین حلی (۷۳۰ ق) شاعر دوره انحطاط ادب عربی در لابه لای غدیریه ها و مراثی که برای شهدای کربلا سروده، انعکاس یافته و تصاویر مشابهی در اندیشه و آثار ابن حسام خوسفی (۸۷۵ ق) شاعر پارسی گوی دوره انحطاط نقش بسته است. این مقاله بر آن است با روش توصیفی و تحلیلی به بررسی تطبیقی سیمای حضرت فاطمه (س) در شعر دو شاعر دوره انحطاط ادب عربی و فارسی بپردازد. توصیف صفات مطهر ظاهری و باطنی حضرت فاطمه (س)، بیان حقوق غصب شده آن حضرت، انعکاس شهادت ایشان و ... از مضامین مشترک در اشعار علاءالدین حلی و ابن حسام خوسفی به شمار می رود.

Keywords:

دوره انحطاط , فاطمه زهراء (س) , علاءالدین حلی , ابن حسام خوسفی