مقدمه ای بر رویکرد صحیح به کارگیری معماری سازمانی در سازمان های نوپا

شناخت سازمان ها به عنوان یکی از بنیادی ترین مفاهیم زندگی بشر برای افزایش اثربخشی و کارایی آنها یک ضرورت به شمارمی رود. در بررسی سازمان ها می توان آنها را از جنبه های مختلفی طبقه بندی کرد که در یکی از رایج ترین نوع طبقه بندی ها که براساس اندازه سازمان است می توان به سازمان های نوپا که در طبقه بندی میکرو قرار می گیرند اشاره کرد که از اهمیت بالایی برخوردارهستند. این نوع سازمان ها معمولا در نتیجه کارآفرینی ایجاد می شوند و در شرایط ابهام و عدم قطعیت در جهت تولید راه حلینوآورانه برای حل یک مشکل در بازار به فعالیت می پردازند. معماری سازمانی به عنوان رویکردی یکپارچه برای شناخت سازمان ها کهبا نگاه مهندسی در قالب لایه های مختلف معماری به تحلیل سازمان ها می پردازد غالبا بر سازمان های بزرگ متمرکز بوده و اولین یافتهاین مطالعه عدم توجه به سازمان های نوپا در ادبیات بوده است. در این مطالعه با مروری چندوجهی بر ادبیات موضوع معماریسازمانی و سازمان های نوپا ضمن برر سی مثال هایی از مطالعه های موردی صورتگرفته به این یافته می رسد که معماری سازمانینه تنها محدود به سازمان های بزرگ نیست بلکه با رعایت یک سری اصول قابل به کارگیری در سازمان های نوپا می باشد و سپسمسیری نو در راستای مطالعات بعدی مطرح می کند.

Keywords:

معماری سازمانی , کسب وکار نوپا , سازمان نوپا , استارت آپ , کسب وکار کوچک و متوسط , چرخه حیات سازمان