بررسی روش شناختی اخباری گری با تاکید بر اندیشه های امین استرآبادی

هر مکتب معرفتی و سامانه ی علمی نیاز به پویایی و تحرک دارد؛ در گستره ی تاریخ، اندیشه هایی که نتوانسته اند پا به پای پیشرفت زمان، حرکت کنند، از پاسخگویی به پرسش های روز درمانده اند و کم کم رو به فراموشی و خاموشی رفته اند. روشهای معرفتی در فهم دین اسلام که دین خاتم است، نیاز به باز خوانی و آسیب شناسی جدی دارد، زیرا که آموزه های آن برای همه زمان ها و مکان ها آمده است. اخباری گری در برهه ای از تاریخ اندیشه شیعی روش حاکم در فهم متون دینی بوده و در عصر حاضر هم به عنوان یک روش در این عرصه عمل می کند. در این مقاله بر آنیم تا بررسی کنیم اخباری گری چگونه شکل گرفته و از چه مبادی معرفتی بهره جسته و در تاریخ اندیشه شیعی چه پیامد های معرفتی و اجتماعی را در پی داشته است. از این رو با روش تحقیق کتابخانه ای به روش شناسی فهم دینی رویکرد اخباری گری خواهیم پرداخت و در ابتدا به شکل گیری تاریخی اخباری گری به عنوان روش نقلی صرف در دست یابی به احکام اسلامی اشاره نموده، سپس به زمینه های اجتماعی و دلایل شکل گیری و در نهایت به لوازم معرفتی و اجتماعی آن خواهیم پرداخت.

Keywords:

اخباری گری , محمد امین استر آبادی , عقل , نقل , روش شناسی , لوازم معرفتی , لوازم اجتماعی