بررسی ارتباط میزان روغن بذر گونه مرتعی سیاه شور مصری با عوامل محیطی

مراتع نقش بسیار مهمی در حفظ خاک، توازن زیست محیطی، تنوع اکولوژیکی و اقتصاد کشور، در زمینه درآمدزایی و اشتغال زایی دارد، از آنجایی که وسعت مراتع استان یزد هم از پتانسیل ویژه ای برخوردار می باشد می توان با کشت و بهره برداری از گیاهان هالوفیت و مقاوم به شوری با توجه به اکوسیستم شکننده این مناطق خشک و کم آب، با تکیه بر مطالعات دقیق مبادرت به تکثیر و بهره برداری در زمینه تولید و استحصال روغن های گیاهی از گیاهان مقاوم به شوری مانند سیاه شور مصری نمود. محدوده ی پراکنش گونه سیاه شور در اراضی اطراف شهرستان اردکان (چاه افضل) شناسایی و پس از تعیین مناطق مناسب با استفاده از روش حداقل سطح با استفاده از پلات های حلزونی و منحنی سطح/ گونه نمونه برداری انجام شد. در تعدادی از پلات های نمونه بردای از عمق فعال ریشه صورت پذیرفت و پارامترهای درصد رس، سیلت، شن، اسیدیته، هدایت الکتریکی، بافت، آهک، فسفر، پتاسیم، نیتروژن، وزن مخصوص ظاهری، رطوبت اشباع و ماده ی آلی اندازه گیری شدند. نتایج نشان داد که میزان روغن بذر سیاه شور با درصد کربن دارای همبستگی بالا و با میزان شن، فسفر و نیتروژن همبستگی مثبت و معنی داری داشت. در مقابل با میزان هدایت الکتریکی، سیلت، C/N کربنات کلسیم و pH خاک همبستگی منفی مشاهده گردید.

Keywords:

سیاه شور مصری , عوامل محیطی , چاه افضل , یزد