رابطه بین بیماری کووید ۱۹ و استرس ادراک شده با خودکارآمدی و یادگیری دانش آموزان دوره متوسطه

هدف پژوهش حاضر رابطه بین بیماری کووید ۱۹ و استرس ادراک شده با خودکارآمدی و یادگیری دانش آموزان دوره متوسطه شهرستان ساری بود. این پژوهش کاربردی از نوع توصیفی پیمایشی بود. جامعه آماری این پژوهش شامل ۹۱۰۰ نفر از دانش آموزان مقطع متوسطه شهرستان ساری بودند که با نمونه گیری کوکران نمونه ای به حجم ۳۶۹ نفر به شیوه تصادفی ساده انتخاب شده بودند. ابزار گردآوری اطلاعات پرسشنامه ۱۲ سوالی کویید ۱۹ و استرس ادراک شده (محقق ساخته)، پرسشنامه ۲۶ سوالی خودکارآمدی و پرسشنامه ۴۰ سوالی یادگیری است. هر سه پرسشنامه از روایی و پایایی بالایی برخوردار و پایایی پرسشنامه ها با استفاده از ضریب آلفای کرونباخ به ترتیب ۸۷/۰، ۹۱/۰ و ۸۸/۰ بدست آمد. جهت تحلیل داده ها از فنون آمار توصیفی (جداول فراوانی، نمودارهای میله ای، شاخصهای مرکزی نظیر میانگین و مد و همچنین شاخصهای پراکندگی نظیر انحراف معیار)، و آمار استنباطی (آزمون کلموگروف اسمیرنوف و آزمون همبستگی پیرسن) استفاده شد. نتایج حاصل از این بررسی نشان داد که بین بیماری کووید ۱۹ و استرس ادراک شده با خودکارآمدی و یادگیری دانش آموزان دوره متوسطه شهرستان ساری رابطه وجود دارد.

Keywords:

بیماری کووید ۱۹ , استرس ادراک شده , خودکارآمدی و یادگیری .