چگونه توانستم با رویکرد ساختن گرایی، انگیزه دانش آموزان پایه اول را جهت انجام فعالیتهای ریاضی در فضای مجازی ارتقاء بخشم؟

در اثرشیوع ویروس کرونا، سبک زندگی ها تغییر یافته و مدارس نیز تعطیل شدند. غیر حضوری شدن کلاس های مدارس نیز پیامدهایی را بدنبال داشته که حتی موجب نگرانی هایی در این زمینه برای اولیا و معلمان شده است. اقدام پژوهی حاضر در سال تحصیلی ۰۰- ۱۳۹۹ در پایه اول مدرسه باهنر شهر چالوس و با فراوانی ۳۲ دانش آموز انجام شده است. مساله ی مورد نظر بی علاقه گی و عدم انگیزه کافی دانش آموزان نسبت به انجام فعالیت های درس ریاضی و یادگیری پایین آنان بوده است. هدف از انجام پژوهش، افزایش میزان علاقه مندی دانش آموزان پایه اول به درس ریاضی و انجام فعالیت های مد نظر بود.انگیزه، عاملی است درونی که رفتار فرد را در جهت معینی هدایت می کند. وقتی علاقه دانش آموزان به یادگیری افزایش یابد، خلاقیت و اندیشه های نو در آنها افزایش خواهد یافت. در اوایل سال تحصیلی مشاهده می شد که آنها نسبت به انجام فعالیت های ریاضی علاقه چندانی نداشته و درانجام تکالیف آموزشی منغعل بودند، در کلاس فعالیتی نداشته و به سوالات معلم پاسخ نمی گویند، تکالیف را در زمان تعیین شده ارسال نکرده، در کلاس ریاضی غیبت های مکرر داشته و طبق گفته اولیا؛ در انجام تکالیف ریاضی تنبلی کرده یا اصلا انجام نمی دهند. علاوه بر آن جهت ارزشیابی آغازین از دانش آموزان، آزمونی گرفته شد که نتایج حاصله از آن رضایت بخش نبود. از اینرو جهت تغییر وضعیت موجود و رفع مشکل، بر آن شدم تا در این پژوهش با نگاهی عملیاتی و کاربردی وروش تجربی به بررسی تاثیر راهبردهای مختلف آموزشی بر افزایش انگیزه و علاقه مندی دانش آموزان نسبت به درس ریاضی و رشد یادگیری آنان بپردازم. مشکل را با معلم کلاس و همکار دیگر در پایه اول در میان گذاشتم و از آنها خواستم تا با همکاری هم بتوانیم این مساله را رفع نماییم. برای گردآوری داده های اولیه (شواهد ۱) از منابع گوناگون مانند: همکاران، دانش آموزان و والدین آن ها، کتب و مقالات علمی پژوهشی، بررسی کارنامه و نتایج آزمون ها جمع آوری شد. عوامل موثر بر ایجاد مساله عبارت بودند از: با نشاط نبودن فضای کلاس ریاضی، درک نادرست مفاهیم ریاضی در فضای مجازی، یکنواخت بودن و نداشتن جذابیت تدریس آنلاین، فراموش شدن بعضی از مفاهیم، نبود وسایل کمک آموزشی، بیگانه بودن دانش آموزان با شیوه ی تدریس مجازی، عدم حضور آنان در مدرسه و.... بعد از گردآوری اطلاعات و انتخاب بهترین راه حل ها به اجرای آنها پرداختیم. از جمله راه حل های اجرا شده، داشتن کلاس درس مشارکتی بود. بدین ترتیب که: برای آموزش دادن، انیمیشن های جذاب و کارتون های کوتاه، به بچه ها نمایش داده و از آنها بخواهیم هر آنچه را که فهمیدند، بیان کرده و برای کلاس به اشتراک بگذارند. از جمله اقدامات اجرایی دیگر، استفاده از ابزار های خلاق و ایجاد شادی و نشاط در زنگ ریاضی، آموزش ریاضی با بازی بودند. راهکار بعدی، استفاده از تکالیف مهارت محور و دست ورزی بوده، بدین ترتیب که پس از تدریس درس جدید، از دانش آموزان خواسته می شد تا تکالیف مهارت محور را انجام دهند. البته برای اجرای این راه حل، تفاوت های فردی در نظر گرفته شد. ارزیابی تمامی اقدامات انجام شده موید آن بود که هم انگیزه و علاقه مندی دانش آموزان به درس ریاضی افزایش یافته و هم یادگیری آنان. برای جمع آوری اطلاعات شواهد۲ و ارزیابی راه حل ها از روش های مشاهده، مصاحبه، پرسشنامه و اسناد و مدارک استفاده شد. نتایج حاصله از بررسی و مقایسه شواهد (۱) و(۲) حاکی از آن بود که اجرای راه حل های پیشنهادی موجب افزایش میزان انگیزه و علاقه مندی دانش آموزان به درس ریاضی و انجام فعالیت های عملکردی آن، و بدنبالش یادگیری بهتر این درس شده است. در پایان نیز ضمن بیان محدودیت ها، پیشنهاداتی برای پیشرفت و بهبود یادگیری دانش آموزان، جهت استفاده دیگر همکاران نیز ارائه شده است.

Keywords:

رویکرد , ساختن گرایی , انگیزه , فضای مجازی , ریاضی.