ارزیابی تحلیل عوامل تاثیر گذار در طراح ی هتل با رویکرد زمینه گرا

زمینه گرایی به عنوان رویکردی کل نگر در معماری، با ارج نهادن به ساختار ذهنی و عینی متن و زمینه به مثابه رویدادی تکاملی در ابعاد کالبدی، طبیعی، ت اریخی، اجتماعی- فرهنگی و با پیونددادن درک و دریافت مخاطب بازمینه، انسجام بخشی زمینه مند محیط مصنوع در ابعاد عینی و ذهنی را مراد و هرگونه آرمانی را مشروط به شرایط از پیش موجود مینماید فرهنگی است و محتملا بی ارتباط با گذشته نیست. بنابراین آنچه یک معماری را برای ساکنین بیگانه میکند، خدشه دار شدن هویت فرهنگی وبومی آن است. از این رو،هدف برای حفظ وارتقای فرهنگ وهویت مردم یک منطقه ، از معماری زمینه گرا برقراری تعامل بین محیط وانسان است وفرهنگ برایند این تعامل بدنبال راهکاری در معماری باشیم.مقاله پیش روبه صورت اسنادی وتوصیفی است که از ابزار مطالعات کتابخانه ای واسناد ومدارک موجود در این رابطه بهره برده واز روش دیمتل استفاده شده است. نتایج پژوهش بیان میدارد که در طراحی زمینه گرا، علاوه بر توجه به ابعاد کالبدی بستر بنا،رجوع به ابعاد فرهنگی زمینه ای آن نیز ضروری است.