بررسی روابط ایران و شوروی در دوره جنگ تحمیلی (با تاکید بر مسئله افغانستان)

با وقوع انقلاب اسلامی در سال ۱۳۵۷ ه.ش، سیاست خارجی نوین ایران ذیل اصول معینی تعریف شد. اصولی چون نه شرقی نه غربی و دفاع از مظلومان، در زمان حساس جنگ ایران و عراق از جمله نسبت به مسئله اشغال افغانستان توسط شوروی به صورت شفاف نمود عملی یافت. مقاله حاضر با استفاده از روش بررسی روندها به توصیف و تبین چگونگی تاثیرگذاری موضع گیری ایران نسبت به اشغال افغانستان در روابط بین دو کشور ایران و شوروی در دوران جنگ تحمیلی پرداخته است. مطالعه انجام شده حاکی از آن است که مسئله افغانستان عاملی بسیار مهم در نحوه شکل گیری روابط ایران و شوروی در مقاطع نخست سال های مذکور نبوده و تنها از زمان روی کار آمدن گورباچف، تاثیرگذاری جدی و ویژه داشته است.

Keywords:

ایران , سیاست خارجی , شوروی , جنگ تحمیلی , افغانستان , عراق