تعیین بهینه مقدار کل، تعداد و محل تولیدکنندههای پراکنده جهت کاهش تلفات حقیقی در سیستم قدرت

امروزه کاهش تلفات و دستیابی به یک سیستم به صرفه ازلحاظ مالی یکی ازمهمترین اهداف برنامه ریزان در صنعت برق می باشد. لذا این مطالعه به دنبال آن است که تلفات سیستم را با استفاده از بهینه سازی تعداد و مکان تولیدات پراکنده حداقل نماید.در این تحقیق ابتدا یک روش تحلیلی پخش بار معرفی می شود که در آن توان تزریقی از باس اسلک معلوم در نظر گرفته می شود. در این روش تحلیلی سعی برآن است تا با به کارگیری یک الگوریتم جستجو، تعداد و محل قرار گیری واحدهای تولید پراکنده به شکلی تعیین گردد که تلفات حقیقی سیستم، مینیم شود. برای نشان دادن کارایی الگوریتم پیشنهادی، سیستم های قدرت ۱۴و۱۸ باس مورد بررسی قرار گرفته خواهد شد و برای هرسیستم به ترتیب الگوریتم های پخش بار نیوتن- رافسون، الگوریتم روش تحلیلی باس صفر و الگوریتم ترکیبی اجرا خواهد شد. نتایج بدست آمده در این پژوهش نشان از کاهش چشمگیر تلفات حقیقی سیستم در حالت اجرای الگوریتم ترکیبی دارد. دلایل این کاهش را می توان به ترتیب: کاهش فاصله تولید و مصرف، بی نیاز کردن شبکه از تولیدات باس اسلک ودرنتیجه صفرشدن جریان تزریقی این باس، کاهش اختلاف ولتاژ بین باس ها وبی نیازی سیستم قدرت ازتولیدات باس های کنترل ولتاژ دانست. ازنتایج دیگراین مطالعه کاهش چشمگیر تلفات راکتیو سیستم می باشد. علاوه برآن به دلیل بی نیاز کردن سیستم از تولیدات باس مرجع و تولیدات متمرکز نیروگاهی ، عملا راه برای اجرای شبکه هوشمند برق نیز هموارتر شده است.

Keywords:

تلفات , تعدادواحدهای تولیدپراکنده , توان کل واحدهای تولید پراکنده , محل تولیدپراکنده , سیستم قدرت