بررسی ابعاد فرسودگی مدرسه به عنوان پیش بینی کنندگان علائم اضطراب، افسردگی و افکار خودکشی در بین دانش آموزان دختر مقطع متوسطه دوم شهر شوش

هدف از این پژوهش بررسی ابعاد فرسودگی مدرسه به عنوان پیش بینی کنندگان علائم اضطراب، افسردگی و افکار خودکشی در بین دانش آموزان دختر مقطع متوسطه دوم شهر شوش میباشد. جامعه آماری این پژوهش شامل کلیه دانش آموزان مقطع متوسطه دوره شهر شوش بود که از بین این دانش آموزان نمونه آماری به حجم ۲۰۰ نفر با روش نمونه گیری خوشه ای مرحله ای انتخاب شدند. روش تحقیق این پژوهش از نوع توصیفی – همبستگی می باشد. ابزارگردآوری داده های پژوهش شامل پرسشنامه فرسودگی مربوط به مدرسه سالملا-آرو و ناآتانن (۲۰۰۵)، مقیاس افسردگی نوجوانان، کوتچر (KADS-II)، اضطراب بک (BAI) و مقیاس افکار خودکشی بک((BSSI بود. که از اعتبار وپایائی مطلوبی برخوردارند. داده های پژوهش با استفاده از روشهای آمار توصیفی (شامل جدول فراوانی، میانگین و انحراف معیار) و آمار استنباطی (ضریب همبستگی پیرسون و تحلیل رگرسیون) تحلیل شدند. نتایج حاصل از تحلیل داده ها نشان داد که اضطراب، افسردگی و افکار خودکشی با ابعاد فرسودگی مدرسه در دانش آموزان رابطه معناداری وجود دارد .(p<۰/۰۵) و می توان چنین نتیجه گرفت که ابعاد فرسودگی مدرسه تا حدود زیادی پیش بینی کننده علائم اضطراب، افسردگی و افکار خودکشی دانش آموزان می باشد.

Keywords:

فرسودگی مدرسه , اضطراب , افسردگی , افکار خودکشی