تجزیه و تحلیل ادبی خطبه ی حضرت زینب (س) در کوفه

  فصاحت و بلاغت،ویژگی بارز این خطبه است و مخاطبان آن تحت تاثیر بیان شیوای حضرت زینب(س)واقع شدند و ایشان با سلاح سحرآمیز بیان،به افشاگری و رسوایی دولت اموی پرداختند. خطبهء حضرت زینب(س)در اجتماع مردم کوفه با حمد و ستایش خدا و معرفی خود به عنوان دختر پیامبر صلی الله علیه و آله شروع می شود و با توبیخ و سرزنش مردم کوفه ادامه و با همین مضمون خاتمه می یابد.از این رو،سیاق کلی خطبه توبیخ کوفیان است. حضرت زینب(س)گریهء ظاهری مردم را زیر سوال می برند و آنان را بسان احمقی فرض می کنند که رشته های ایمانی خود را بعد از تابیدن محکم،پاره پاره کردند و همهء اعمال نیک خود را در نزد خدا ضایع کرده و از این رو،مستحق خشم خدا و جاودانگی در عذاب شده است. در جای جای ایر خطبهء زیبا،استفاده از ایجاز،مجاز،اقتباسات قرآنی و دیگر شیوه های بیانی،به خصوص استعارهء تمثیلیه،بسیار چشمگیر بوده و به زیبایی خطبه افزوده؛به گونه ای که با استفاده از مثلهای قرآنی و شیوه های بیانی زیبا،اعمال زشت کوفیان به وضوح در نظرشان به تصویر کشیده شده است.

Keywords:

قرآن , بیان , کوفه , خطبه , زینب(س)