سعادت متعالیه از منظر آیت الله جوادی آملی

سعادت از دغدغهها و آرمان های اصلی آدمی است و انسانها همواره به دنبال حقیقت سعادت و راه رسیدن به آن بوده اند. به نظر میرسد سعادت متعالی را بتوان حداقل از سه جهت تبیین کرد: یکی از جهت معناشناسی؛ دوم از منظر وجودشناسی و بررسی حقیقی بودن سعادت، ارادی و فطری بودن آن و عوامل موثر در نیل به آن و سوم از حیث معرفتشناسی و بررسی راه آگاه شدن از سعادتمندی خود و چگونگی مراقبت از آن، کافی نبودن عقل برای رساندن آدمی به سعادت و نقش سعادت در معرفتشناسی. این مقاله با روشی توصیفی تحلیلی به بررسی این سه مسئله از منظر آیت الله جوادی آملی می پردازد.  

Keywords:

آیت الله جوادی آملی , معناشناسی سعادت , وجودشناسی سعادت , معرفتشناسی سعادت