پیش بینی رشد پس از آسیب بر اساس سبک های دلبستگی و تنظیم شناختی هیجان در دختران مهاجر ایرانی
Publish place: Applied family therapy، Vol: 2، Issue: 4
Publish Year: 1400
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: Persian
View: 224
This Paper With 14 Page And PDF Format Ready To Download
- Certificate
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_AFTJ-2-4_018
تاریخ نمایه سازی: 30 بهمن 1400
Abstract:
هدف: مطالعه حاضر با هدف بررسی نقش راهبردهای شناختی تنظیم هیجان و سبک های دلبستگی در پیش بینی رشد پس از آسیب انجام شد. روش پژوهش: این پژوهش توصیفی-همبستگی و جامعه آماری دختران دانشجوی مهاجر ایرانی بود که در سال ۱۴۰۰ در یکی از دانشگاه های خارج از ایران مشغول به تحصیل بودند که این منظور تعداد ۱۴۵ دانشجوی دختر مهاجر ایرانی با روش نمونه گیری گلوله برفی انتخاب و به پرسشنامه های رشد پس از آسیب ندسکی و کالهون (۱۹۹۶)، سبک های دلبستگی کولینز و رید (۱۹۹۶) و راهبردهای تنظیم شناختی هیجان گارنفسکی و کرایج (۲۰۰۶) از طریق ارسال لینک پاسخ دادند و داده های جمع آوری شده از طریق نرم افزار spss۲۴ و آزمون رگرسیون و همبستگی پیرسون مورد تجزیه و تحلیل آماری قرار گرفت. یافته ها: نتایج نشان داد که متغیرهای دلبستگی اجتنابی و اضطرابی و راهبردهای تنظیم هیجان سازش یافته پیش بینی کننده معنادار رشد پس از آسیب می باشد. با توجه به علامت بتا می توان گفت پیش بینی سبک دلبستگی اجتنابی و راهبردهای تنظیم هیجان سازش یافته یک رابطه مستقیم با شدت (ضریب بتا) ۲۳/۰ و ۲۴/۰ است و سبک دلبستگی دوسوگرا / اضطرابی پیش بینی کننده منفی رشد پس از آسیب است؛ اما راهبردهای تنظیم هیجان سازش نایافته و سبک دلبستگی ایمن پیش بین خوبی برای رشد پس از آسیب شناخته نشده اند. نتیجه گیری: مطابق با یافته ها متغیر های سبک دلبستگی اجتنابی و راهبرد های تنظیم هیجان سازش یافته به طور مستقیم پیش بینی کننده معنادار رشد پس از آسیب بوده و می توانند زمینه ساز این نوع از رشد باشند؛ همچنین متغیر سبک دلبستگی دوسوگرا/ اضطرابی به طور مستقیم پیش بینی کننده منفی رشد پس از آسیب شناخته شد و می تواند از بروز این نوع از رشد جلوگیری کند.
Keywords:
Authors
هامون محمد
دانشجوی کارشناسی ارشد روانشناسی عمومی، واحد تهران غرب، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران
محمود برجعلی
استادیار گروه روانشناسی بالینی، دانشکده روانشناسی و علوم تربیتی، دانشگاه خوارزمی، تهران، ایران
مراجع و منابع این Paper:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این Paper را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود Paper لینک شده اند :