تاثیر شکل های سوسپانسیونی و دانه ای کودهای حاوی فسفات بر فسفر، آهن و روی قابل جذب خاک

برای مقایسه کارآیی کودهای فسفات دار مایع و جامد بر افزایش فسفر قابل جذب برای گیاه، آزمایشی بر روی دو خاک آهکی انجام شد.به نمونه های خاک، دانه ای از کود حاوی فسفات و یا به همان مقدار سوسپانسیون کود افزوده گردید. هم چنین به منظور ارزیابی اثر اسیدیکردن سوسپانسیون بر افزایش قابلیت جذب فسفر، در تیمار دیگری اسید سولفوریک نیز به سوسپانسیون اضافه گردید. پس از گذشت ۱۴ ،۳۶ و ۱۶۵ روز فسفر قابل جذب اندازه گیری شد. کود سوسپانسیون اسیدی در خاک شماره یک، پس از گذشت ۱۴ روز فسفر قابل جذب را درحدود ۳۰ درصد بیش تر از تیمار دانه ای افزایش داد؛ ولی اثربخشی سوسپانسیون بدون اسید، مشابه کود دانه ای بود. در خاک شماره دو و پساز گذشت ۱۴ روز، تفاوت معنی داری میان اثربخشی کودها مشاهده نشد. پس از ۳۶ روز، فسفر قابل جذب در تیمار کود دانه ای در خاک هایشماره یک و دو به ترتیب حدود ۱۲۰ و ۴۰ درصد بیش تر از تیمار سوسپانسیون بود. پس از گذشت ۱۶۵ روز نیز فسفر قابل جذب خاک هایشماره یک و دو که کود دانه ای دریافت کرده بودند، به ترتیب ۴۵۰ و ۱۳۰ درصد نسبت به سوسپانسیون برتری داشت. هم چنین اندازه گیریها نشان داد که شکل کود حاوی فسفات تاثیر مشخصی بر آهن و روی قابل جذب برای گیاه نداشت. به طور کلی نتایج نشان داد در صورتی کهگیاه بتواند در مدت زمان کوتاهی پس از مصرف سوسپانسیون، فسفر مورد نیاز خود را از خاک جذب نماید، کود فسفات دار دانه ای با مقداریک سانی از سوسپانسیون قابل جایگزینی می باشد. در غیر این صورت به مقادیر بیش تری از کود سوسپانسیونی نیاز است.

Keywords:

کود فسفات دار مایع , کود فسفات دار دانه ای , سوسپانسیون , فسفر قابل جذب خاک , آهن قابل جذب خاک , روی قابل جذب خاک