شهر هوشمند و توسعه پایدار شهری

سمانه سرگزی۱ ، حامد اقدامی۲ ۱- کارشناس ارشد عمران – سازه ، ۲- کارشناسی ارشد شهرسازی ، باشگاه پژوهشگران جوان و نخبگان، واحد زاهدان، دانشگاه آزاد اسلامی، زاهدان، ایران خلاصه شهرنشینی شتابان و محدویت زمین و منابع زیستی، ضرورت توسعه پایدار شهری را بیش از پیش، برای جوامع شهری و کلان شهرها، تاکید نموده است. مهمترین دغدغه توسعه پایدار شهرنشین شدن جمعیت، افزایش جمعیت شهرها که به تبع آن ها ایجاد شهرهای کوچک و بزرگ است، چون همه ی ابعاد و جنبه های زندگی انسان را دربر می گیرد. امروزه توجه به مفهوم پایداری، توسعه پایدار شهری و شهر پایدار به مهمترین دغدغه برنامه ریزان شهری تبدیل شده است. براین اساس، اصطلاح توسعه، معطوف به ارتقای سطح و کیفیت زندگی افراد و بهبود رفاه عمومی جامعه و پایداری آن است. در این زمینه، شهر هوشمند نه واقعیت بلکه راهبرد محسوب می شود که در جهت توسعه آینده به آن توجه شده است. این شهر به چگونگی شکل دهی شهر توسط شهروندان و اینکه چگونه می توان به امر توسعه پایداری شهری کمک کرد و به آن سرعت بخشید اشاره دارد. مهم ترین نکته در توسعه شهرهای هوشمند، پایدارسازی آنهاست. پایداری نیز بسته به سطح توسعه شهر، مشخصات ذاتی شهر، تمایل به تغییر وضعیت موجود، منابع موجود و خواسته های شهروندان، شامل طیف وسیعی از اجزای مختلف شهری است که از شهروندان حمایت می کنند. بنابراین هدف این پژوهش، بررسی شهر هوشمند در تحقق توسعه پایدار شهری است که نتایج نشان می دهد هوشمند و پایداری شهری رابطه ی همبستگی مستقیمی دارند و یکی از ابزار دستیابی به توسعه پایدار ایجاد شهرهای هوشمند می باشد. هدف اصلی این پژوهش که در نوع خود یک پژوهش مروری محسوب می شود، تحلیل و بررسی مبحث شهر هوشمند توام با توسعه پایدار شهری می باشد. در ابتدا به تحلیل و بررسی مفهوم آن و نیز در ادامه با در نظر گرفتن اهمیت موضوع این پژوهش با روش تحلیلی- توصیفی و بر اساس داده ها و اطلاعات حاصله از مطالعه منابع کتابخانه ای، اسناد، کتب، مقالات و نوشته های مربوطه به این امر به عنصر شناسی و ارزیابی ابعاد و مباحث منوط به آن پرداخته است.

Keywords:

کلمات کلیدی: شهرنشینی , شهر هوشمند , توسعه پایدار.