ارائه مدل ساختاری تاثیر تبلیغات رسانه ای بر سبک زندگی ورزش- محور با تبیین نقش میانجی گری بازهویت مدیریت بدن (از دیدگاه کارکنان نیروی انتظامی شهر تهران)

هدف پژوهش حاضر، ارائه مدل ساختاری تاثیر تبلیغات رسانه ای بر سبک زندگی ورزش- محور با تبیین نقش میانجی گری بازهویت مدیریت بدن در بین کارکنان نیروی انتظامی شهر تهران در سال ۱۳۹۸-۱۳۹۹ بوده است. روش پژوهش حاضر، همبستگی و مبتنی بر مدل معادلات ساختاری بوده است. ۴۰۰  نفر از کارکنان نیروی انتظامی شهر تهران با روش نمونه گیری تصادفی خوشه ای انتخاب شدند. شیوه گردآوری داده ها، میدانی و با استفاده از ابزار پرسشنامه بود. داده ها با کمک نرم افزار spss۲۵   و AMOS۲۴  بررسی شدند. یافته های تحقیق نشان داد اثر مستقیم و استاندارد شده تبلیغ رسانه ای (۰۱۷/۰p=، ۴۹/۰=β) بر روی باز هویت بدن معنادار است. همچنین اثر مستقیم و استانداردشده باز هویت بدن (۰۱۲/۰p=، ۳۷/۰=β) و تبلیغ رسانه ای (۰۰/۰p=، ۶۱/۰=β) بر سبک زندگی ورزش- محور  معنادار است. اثر مستقیم تاهل و تحصیلات  بر سبک زندگی ورزش محور به ترتیب ۱۱/۰ و ۲۶/۰ به دست آمد که رابطه معناداری را نشان داد، اما رابطه سن و سبک زندگی ورزش- محور معنادار نبود (p>۰.۰۵). همچنین براساس نتایج به دست آمده به این نتیجه رسیدیم که سبک زندگی ورزش- محور می تواند از طریق باز هویت بدن از  تبلیغ رسانه ای اثرپذیر باشد.

Keywords:

واژگان کلیدی: سبک زندگی ورزش محور , تبلیغات رسانه ای , نگرش به بازهویت مدیریت بدن و مدل ساختاری