قراءات و نقش آن در تفسیر ابوالفتح رازی

بررسی تفاسیر فریقین نشان می دهد قراءات به عنوان یکی از شاخه های علوم قرآنی در دستیابی به فهم آیات و کشف مراد و مقصود خداوند مورد توجه مفسران بوده است. از جمله نتایج اثربخش اختلاف قرائات بسط مفهومی و یا به عبارت دیگر تعمیم و گسترش دایره معنایی لفظ است که مفسر در رسیدن به کشف وجوه مختلف و محتمل آیات از آن بهره می گیرد. شیخ ابوالفتوح رازی ازدانشمندان قرن ششم از جمله کسانی است که در تفسیر روض الجنان و روح الجنان اختلاف قرائات را به طور گسترده مورد استفاده قرار داده است. تناسب قرائت با شان نزول ایات، فصاحت قرائت، ارتباط قرائت با سیاق آیات و سازگاری با لغت عرب از ملاک های تایید و بعضا ترجیح قرائت مورد نظر وی در تفسیر است. در این مقاله تلاش شده با بررسی سوره بقره ضمن اشنایی با روش تفسیری ابوالفتح رازی، شاهد بسط معانی و تاثیر قرائات در دیدگاه تفسیری وی باشیم.

Keywords:

علم قرائت , اختلافات قراءات , تفسیر ابوالفتح رازی , تفسیر روض الجنان و روح الجنان