ارزیابی اتنوفارماکولوژی، میزان فنل، فلاوونوئید و خاصیت ضدباکتریایی عصاره الکلی گیاه بومی Allium cepa L. var. Ilkhichi

هدف از انجام این  تحقیق، ارزیابی خواص فیتوشیمیایی، اتنوفارماکولوژی و ضدباکتریایی عصاره الکلی مستخرج از روش خیساندن  پیاز قرمز با نام علمی Allium cepa L. var. Ilkhichi که از گیاهان بومی استان آذربایجان شرقی به شمار می رود، بر سویه های استاندارد ۸ گونه از باکتری های مهم از نظر بهداشت مواد غذائی براساس سنجش فنل کل (برمبنای استاندارد اسید گالیک)، فلاوونوئید کل (بر مبنای استاندارد  کوئرستین) و ارزیابی عملکرد آنتی باکتریایی گیاه با استفاده از روش دیسک دیفیوژن (انتشاردر  دیسک) تعیین حداقل غلظت بازدارندگی از رشد (MIC)، حداقل غلظت باکتری کشی (MBC) با استفاده از روش مایکرو دایلوشن انجام گرفت.نتایج حاصله مقادیرmgGAEg-۱  ۱۲/۲±۵۲/۳۵۱ و mgQUEg-۱۵/۱۲±۵/۱۱۱ را به ترتیب در مورد میزان فنل و فلاوونوئید کل عصاره مورد آزمایش نشان داد. همچنین مشخص شد که این عصاره بیشترین تاثیر ضدباکتریایی را علیه  باکتری انتروکوکوس فکالیس با MIC معادل  µg/mL۵/۶۲ و نیز MBC معادل µg/mL۱۲۵ داشته است، اما مقایسه نتایج آزمایشات آنتی بیوگرام عصاره و آنتی بیوتیک ونکومایسین در مورد باکتری مذکور در سطح (۰۵/۰p<) اختلاف معنی داری نشان نداد. با توجه به نتایج ثبت شده به نظر می رسد علی رغم این که عصاره الکلی واریته ایلخچی پیازقرمز ظاهرا می تواند به عنوان یک ترکیب ضد باکتریایی بر علیه تعدادی از باکتری های بیماریزا مورد استفاده قرار گیرد، ولی جایگزینی عصاره مذکور به عنوان یک ترکیب طبیعی به جای آنتی بیوتیک های متداول مورد تردید می باشد. لذا لازم است در این خصوص بررسی های تکمیلی مخصوصا بر روی مدل های حیوانی و موارد بالینی نیز انجام پذیرد.  

Keywords:

آنتی باکتریال , اتنوفارماکولوژی , پیاز قرمز , فنل , فلاوونویید , Allium cepa L