نقد و بررسی عکاسی مدرن در معماری نوین

می توان گفت عکاسی عام ترین و پرمخاطب ترین هنر و زبان مشترکی است که با گسترش تدریجی و آرام خود تاثیر بسیاری بر انتقال فرهنگ ها، سنت ها و آئین ها داشته است. ظهور چنین حرکتی بدون هیچ ادعایی به کمک پدیده ی عکاسی صورت گرفته که باید زبان آن را شناخت، دانست، به کار برد و منتقل کرد. عکاسی طی تکامل خود از نقاشی و آتلیه به عکاسی مستند، ورزشی، اجتماعی و خبری رسیده و حال نیز در تمامی علوم از جمله معماری و شهرسازی چون ابزاری برای ثبت وضع موجود شهرها و روند تکامل آن به کار می رود. پیام عکس الزامی است و ثبت هر لحظه همراه با تفکر و اندیشه باید باشد. برای بهتر ثبت کردن لحظات باید ابزار لازم را شناخت و درک کرد، چگونگی کارکرد و سازوکارها را فهمید و شیوه ی استفاده و به کار بردن آن ها را دانست.نقد در عکاسی برخاسته از زیبایی شناسی خاص عمل عکاسی است که به ویژه در سبکهای سنتی آن در تضاد با شکل های رایج بیان در هنرهای دیگر، بیش تر مبتنی بر گزینش و ثبت کردن بوده است تا ساختن. البته در ادبیات عکاسی و نقد عکس، گاه اشاراتی محدود و مشروط به ارزش توجه به عوامل و عناصر پیرامونی دخیل در خلق عکس ها می شود، اما در این موارد به تغییرات پیش از تولید اثر و تجزیه و تحلیل آن ها پرداخته نمی شود.

Keywords:

عکاسی , عکاسی مدرن , معماری نوین