اثربخشی ذهن آگاهی در بهبود رضایت شغلی پرستاران در شرایط همه گیری کووید-۱۹

زمینه و هدف: میزان خستگی و تحلیل رفتگی در میان پرستاران تاثیر مخربی بر رضایت شغلی، کار تیمی و مراقبت از بیمار دارد. هدف از مطالعه حاضر بررسی اثربخشی ذهن آگاهی در بهبود رضایت شغلی پرستاران در شرایط همه گیری کووید-۱۹ بود. روش بررسی: مقایسات بین واحد های بستری بر اساس داده های حاصل از پایگاه داده ملی شاخص های کیفیت پرستاری (NDNQI) با مقیاس محیط فعالیت (PES) به ویژه در زمینه لذت شغلی و کارتیمی که با استفاده از ANOVA انجام شد. یافته ها: نتایج نشان می دهند که پرستار ها در یک واحد بستری که تمرینات ذهن آگاهی پیاده سازی شد، رضایت شغلی بسیار بالاتری در مقایسه با واحد هایی دارند که تمرینات ذهن آگاهی پیاده سازی نشد. نتیجه گیری: این تحقیق پیشنهاد می کند که این ابزار یک چارچوب ذهن آگاهی اثربخش و در دسترس ارائه می دهد که مدیران و روسا می توانند برای بهبود رضایت شغلی، کار تیمی، آن را به کار برند و به موجب آن تحلیل رفتگی کاهش می یابد تا محیط های کاری سالم تری ایجاد شود.

Keywords:

ذهن آگاهی , رضایت شغلی , کووید-۱۹ , پرستاران