بررسی موانع مشارکت زنان در فعالیت های راهنمای گردشگری تورهای خروجی شهر تهران

در بسیاری از کشورهای اسلامی، زنان مشارکت محدودی در نیروی کار از جمله صنعت گردشگری دارند. این مطالعه به بررسی موانعی می پردازد که مانع از تبدیل شدن زنان به راهنمای گردشگری می شود. این پژوهش بر اساس معیار هدف کاربردی است، به منظور تحقق هدف مذکور، از رهیافت کیفی از رویکرد تفسیرگرایانه استفاده شده است. با توجه به قلمرو موضوعی، جامعه آماری این تحقیق، فعالان گردشگری شهر تهران هستند. روش انتخاب نمونه ها از نوع نمونه گیری هدفمند بود. در این پژوهش اشباع نظری در نفر یازدهم بود. برای جمع آوری داده ها از مصاحبه نیمه ساختار یافته استفاده شد. بر اساس مصاحبه های کیفی، فهرستی از عوامل شناسایی شد که می توان آنها را به عنوان موانع و انگیزه های توسعه شغلی دسته بندی کرد. نتایج پژوهش نشان داد که زنان، به طور کلی، علاقه مند به مشاغل ارائه شده توسط صنعت گردشگری هستند. با این حال، عوامل خاصی مانع تلاش آنها برای ایجاد اشتغال در این زمینه و به ویژه در حرفه راهنمای گردشگری می شود. موانع اصلی شامل عدم آگاهی، باورهای مذهبی و همچنین سنت های اجتماعی و فرهنگ پیرامون، نقش زن در زندگی خانوادگی، بود. از سوی دیگر، تاثیر مثبتی که اشتغال زنان در این زمینه ممکن است در سطح اجتماعی داشته باشد در این پژوهش مورد تاکید قرار گرفت.

Keywords:

مشارکت زنان , راهنمای گردشگری , موانع , شهر تهران