بررسی عوامل تاثیرگذار معماری پایدار بر نگهداری محیط زیست ( مطالعه موردی : شهر تهران)

افزایش مداوم جمعیت جهان ، کشورهای جهان را بیش از گذشته با مشکل کمبود انرژی رو به رو ساخته و حیات بشر را تهدید می کند. شاید با کوشش مداوم دانشمندان، پرتو امیدی بر چهره حیات بر روی کره خاکی بتابد و بیم متلاشی شدن تمدن بشر در اثر کمبود انرژی و کثرت آلودگی محیط، از میان برود.یکی از مهمترین عوامل آلوده کننده محیط زیست در جهان و به خصوص در کشور ما ، مصرف انرژی فسیلی در فضاهای مسکونی، برای تهیه آب گرم مصرفی و تامین گرمای فضای خانه است، که با هجوم روز افزون بشر از روستاها به شهرها به تعداد مصرف کنندگان سوخت های فسیلی (که در واقع پایه های صنعت نوین جهان و از جمله ایران را شامل می شود) افزوده می شود. روش تحقیق این پژوهش از نوع توصیفی تحلیلی می باشد. یافته ها و نتایج تحقیق این است که انسان محیط را تحت تاثیر رفتارها و کردارهای خود قرار داده است. وجود رابطه متقابل و رشد یافنده، میان طبیعت و جامعه سازمان یافته و مجهز به وسائل فنی که بدون وقفه منابع الزم و ضروری را از طبیعت می گیرد و مصرف می نماید و مواد زائد ناشی از فعالیت های حیاتی و تولیدی را به آن برمی گرداند حقیقتی غیرقابل انکار است. با این که نتایج بحران های امروزی به خوبی شناسایی شده اند ولی بسیاری از راه حل های ارائه شده نسبت به مشکلات محیطی در معماری پایدار، به نظر ناکارآمد و ناقص می آیند. چرا که با وجود ارائه راه حل هایی که در جهت رفع مشکلات محیطی بر می آید، اما رویکرد آن ها نسبت به طبیعت همچنان گسسته است و ارزش همیشگی طبیعت احیاء نشده باقی می ماند. نگاه انسان نسبت به طبیعت، همان جهان بینی یا بینش او می باشد که در روش و مشی او منعکس می گردد. لذا ابهام ها و نواقص تئوریکی که در مفهوم معماری پایدار وجود دارند، می توانند مانع مهمی در جهت حفظ محیط زیست باشند.

Keywords:

معماری پایدار , محیط زیست , توسعه پایدار