بررسی نقش بهره وری انرژی و کاربرد انرژی های پاک در توسعه پایدار و کاهش انتشار جهانی کربن

دولت ها و نهادها با فشار گسترده ای برای بهبود مصرف انرژی مواجه هستند که به عنوان یکی از مولفه های اصلی توسعه پایدار در نظر گرفته می شود. بهره وری انرژی بطور خاص با کاهش منابع انرژی و کاهش میزان انتشار کربن مرتبط است. اگر استراتژی های جبران کربن اجرا شوند، اثرات آن بر تغییرات آب و هوایی کاهش خواهد یافت. این ایده بیان می کند که شیوه های انتشار کربن که مرتبط با انرژی هستند بیشترین تدثیر را بر تغییرات آب وهوا دارند، بنابراین می توان تشخیص داد که بهره وری انرژی در کنار روش های مقرون به صرفه ای که به چالش های رشد اقتصادی پایدار می پردازد، بهترین انتخاب برای کاهش استفاده از منابع انرژی تجدیدناپذیر و کاهش فقر انرژی و توسعه پایدار می باشد. مطابق با این دیگاه، دانشمندان گزارش می دهند که رشد اقتصادی را می توان با معرفی سیتسم هایی که سطوح کربن را به صفر می رسانند، اجرای شیوه های کارآمد که منجر به صرفه جویی در مصرف انرژی و همچنین دستیابی به شرایط مناسب می شود، پایدارتر کرد. بنابراین خانواده ها، سازمان ها و کشورها باید از استراتژی های کارآمد انرژی در زندگی و فعالیت های روزمره خود استفاده کنند تا به هدف ملموس کربن صفر دست یابند زیرا فعالیت های ناپایدار انرژی انسان منجر به تخریب محیط زیست و افزایش آلودگی ها شده است. چنین اقداماتی موجب می شود تا انتشار کربن باعث تغیرات آب و هوایی و در نهایت گرم شدن کره زمین شود. بنابراین گرمایش جهانی سبب ایجاد و گسترش بیابان ها، افزایش وقوع خشکسالی ها، کمبود حاد غذایی و افزایش بیماری ها می شود. همچنین فشار جهانی گسترده ای که خواستار مشارکت کامل زنان در مسائل مرتبط با انرژی است نیز افزایش می یابد. در این مقاله سعی شده است به نقش جامعه انسانی و روش های استفاده از منابع انرژی در جوامع و راهکارهای بهینه سازی به منظور دستیابی به توسعه پایدار پرداخته شود.

Keywords:

بهره وری انرژی , توسعه پایدار , انتشار کربن , تغییرات آب و هوایی , محیط زیست