توصیف و تحلیل همگرایی روانشناسی و فرهنگ با قاعده های زیباشناسی

صدای رسایی که از درون این مقاله به گوش می رسد حامل این پیام است که اگر نبود این همه تلاش بشر برای غلبه برچالش های زندگی ، چه چیزی میتوانست جایگزین لذت تلاش آگاهانه برای تحول و سعادت شود، دراین صورت نوعانسان، روی کدام مرزهای مشترک و همهپسند که به صورت متقابل و متناظر با تایید یکپارچه روبرو گردد ما را میهمانمی ساخت؟ چرا فرهنگ وعده سعادت و یکپارچه سازی است؟ آیا همانند خودشناسی روانشناسانه و شعف درونی ناشی ازآن، از طریق فرهنگ شناسی نیز میتوان به لذتی زیبایی شناسانه رسید ؟ مسیر روانشناسان و فرهنگ شناسان نه بهصورت اتفاقی یا به حکم ضرورت که در یک پیوستار اصیل و سزاوار نگاه زیبایی شناسانه به هم نزدیک می شوند . این مقالهدر حد امکان سعی نموده است به فرآیندها و فرم های همگرایی بین این دو بپردازد . بهره بردن از الگوهای فکریروانشناختی و پنداره های فرهنگ، به مثابه ایده های نافذ در ایدئولوژی می توانند به تجلی و انسجام این رابطه شکل ومعناببخشند. دراین بررسی، تاثیر و تاثر روانشناسی و فرهنگ بر روی یکدیگر و دقت های علومی مانند جغرافیای فرهنگی ،علوم اجتماعی و رفتاری مورد گواهی میان رشته ای ،یکپارچه و ترکیبی قرار گرفته است . این مقاله از طریق حرکت رویخطوط مرزی این همسراییها و اشرافیت نگاه ، پیوسته صورت بندی عنوان مقاله را مد نظر قرار داده است و موضوعاتجدیدی را برانگیخته و عیان نموده که می توانند به صورتی وسیع تر و عمیق تر مورد مطالعه قرار گیرند.

Keywords:

روانشناسی , فرهنگ , جغرافیای فرهنگی , گشتالت , زیبایی شناسی