نقش همبست آب-انرژی-غذا در مدیریت منابع طبیعی و تحقق اهداف توسعه پایدار

در راستای تکامل رویکردهای چندجانبه گرایانه در مدیریت منابع طبیعی، نظیر تفکر آب-غذا-تجارت (آب مجازی)، مدیریت یکپارچه منابع آب (IWRM) یا مدیریت یکپارچه منابع طبیعی (INRM)، و تحقق اهداف توسعه پایدار، رویکرد همبست آبانرژی غذا، به عنوان جایگزینی جامع، در سالهای اخیر معرفی، به طور گسترده در پژوهش ها استفاده شده و پشتوانه فکری تحلیل سامانه های پیچیده و در هم تنیده آب، انرژی، غذا و اکوسیستم را فراهم کرده است. رویکرد (تفکر) همبست، به بیانی ساده، به پیوند متقابل هر یک از این منابع، با لحاظ هم افزایی ها و بده بستانها، ارتباط این منابع با کاربری اراضی و تاثیر و برهم کنش تغییرات اقلیمی بر این سامانه ها، می پردازد. منبع عدم قطعیت بیشمار، پیچیدگی ذاتی و مشکلات مربوط به جمع آوری و استفاده از داده ها و عدم اجماع بر سر چارچوبی معین برای تحلیل، دشواری پیاده سازی این رویکرد نوین را دوچندان کرده است. در بخش نخست این مقاله، پیرامون مفهوم نسبتا نوظهور همبست و سپس مقایسه آن با روشهای سنتی مدیریت یکپارچه بحث کرده و در بخش دوم، ارتباط همبست با مفهوم توسعه پایدار تشریح می گردد. بخش سوم به پیاده سازی این نوع تفکر اختصاص یافته که در آن حول محورهای محرکهای همبست، حکمرانی، ظرفیت سازی و نهایتا چالش های پیش رو صحبت می شود. در پایان نیز جمع بندی و پیشنهادها ارائه می گردند.

Keywords:

همبست آب انرژی غذا , اهداف توسعه پایدار , پیاده سازی