ویژگیهای ژئوشیمیایی سنگ همبر و کانی های سولفیدی (گالن، اسفالریت و پیریت) و ارتباط آنها با منشاء احتمالی کانسار عمارت - اراک

Publish Year: 1377
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: Persian
View: 4,485

متن کامل این Paper منتشر نشده است و فقط به صورت چکیده یا چکیده مبسوط در پایگاه موجود می باشد.
توضیح: معمولا کلیه مقالاتی که کمتر از ۵ صفحه باشند در پایگاه سیویلیکا اصل Paper (فول تکست) محسوب نمی شوند و فقط کاربران عضو بدون کسر اعتبار می توانند فایل آنها را دریافت نمایند.

  • Certificate
  • من نویسنده این مقاله هستم

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این Paper:

شناسه ملی سند علمی:

SGSI02_117

تاریخ نمایه سازی: 20 مرداد 1385

Abstract:

کانسار عمارت در فاصله 40 کیلومتری جنوب غربی شهرستان اراک واقع شده و مختصات جغرافیایی آن شامل طول جغرافیایی ً45 َ34 49 درجه سانتی گراد و عرض جغرافیایی ً55 َ50 33 درجه سانتی گراد می باشد. کانسار عمارت در توالی های کرتاسه و در سنگهای کوارتزیتی به ضخامت 3 متر، بین شیست در کمر بالا و مرمر، مرمر مارنی وشیست های مرمری در کمر پایین واقع شده است. مجموعه فوق در طی فازهای تکتونیکی مربوط به لارامید و سیمرین، چین خورده و ساخت هایی همچون ناودیس مرکب و گسلهای عرضی وطولی را تشکیل داده است. در این مقاله منحصرا ویژگی های ژئوشیمی عناصر اصلی و فرعی در سنگ همبر و عناصر فرعی در کانی های سولفیدی همچون گالن، اسفالریت و پیریت بررسی شده است. با استفاده از روش ذوب، عناصر مختلف در نمونه های برداشت شده آزاد گردید و سپس با استفاده از روش جذب اتمی مقدار این عناصر اندازه گیری شد. عناصر اصلی در سنگ همبر کانسار نشان می دهند که در سنگ همبر شیستی مقدار کلسیم بالاتر و مقدار سدیم کمتر از مقدار استاندارد این سنگها می باشد و می توان این را با حضور کربنات ها در سنگ های شیستی مرتبط دانست. همچنین در سنگهای همبر مرمری مقدار SiO2 , MgO کمتر از حد استاندارد بوده که این مسئله ناشی از عدم تاثیر دولومیتی شدن و سیلیسی شدن بر روی آهک می باشد. در سنگ همبر کوارتزیتی نیز مقدار کلسیم پایین تر از حد استاندارد می باشد. مقدار استرانسیم و باریم (عنصر فرعی) در سنگ همبر شیستی نسبت به مقدار استانداری مقداری افزودگی، درحالی که وانادیوم، نیکل و مس کاهیدگی نشان می دهند. در صورتی که در سنگ همبر مرمری و کوارتزیتی مقدار این عناصر عکس روند آنها در سنگ های شیستی می باشد.

Authors

مجید ونایی

بخش زمین شناسی- دانشگاه شهید باهنر کرمان

علیجان آفتابی

بخش زمین شناسی- دانشگاه شهید باهنر کرمان