تحلیل حس مکان در فضای گنبد خانه مساجد با رویکرد معماری معناگرا (نمونه موردی مسجد شیخ لطف الله اصفهان)

مساجد از مهم ترین نمادهای اسلامی هستند که در طول تاریخ، مسلمانان توجه ویژه ای به آن ها داشته اند با ورود فرهنگ های مختلف به اسلام ساخت مساجد تغییرات بسیاری را به خود دید اگرچه امروزه تفاوت هایی در ظاهر مساجد به وجود آمده است ولی اجزاء اصلی آن که شامل: صحن، ایوان، رواق، مناره، گنبد، شبستان و محراب می شوند پابرجا بوده اند با توجه به اینکه هر کدام از این اجزاء ضرورت مساجد بوده و هدف و معنایی در نهان دارند. از مهم ترین مسائل مرتبط با مساجد طراحی معناگرایانه گنبد خانه می باشد . معنا در معماری به توانایی آن در نمادینه سازی وجود یا حضور انسانی ونیز به تجربه ی فضایی اثر، متکی است. معنا مساله ای است که امروزه معماران بدون توجه به آن به طراحی معماری می پردازند درک معنا و ساختار کالبدی در یک اثر معماری منجر به تجربه درست افراد از فضا شده و در نتیجه کمک به درک حس قوی از مکان می شود؛ که این حس قوی نشات گرفته از ارتباط فرد با محیط درک معانی آن می باشد به طوری که فهم و احساس فرد با محیط پیوند خورده و یکپارچه می شود و حس مکان را ایجاد می نماید . در این پژوهش قصد بر این است که به معماری حس مکان و پیام معنایی گنبدخانه پرداخته و به این سوال پاسخ دهیم هدف از این نمادها چه بوده و معنای نهفته در آن ها را توضیح دهیم.

Keywords:

حس مکان , گنبدخانه , معنا گرایی , مسجد شیخ لطف الله اصفهان