بررسی اثر سطوح مختلف عنصر روی بر عملکرد و پاسخ ایمنی همورال درجوجه های گوشتی

این آزمایش به منظور بررسی اثر سطوح مختلف عنصر روی بر عملکرد و پاسخ ایمنی همورال در جوجه های گوشتی با۲۵۰ قطعه جوجه خروس گوشتی یک روزه از سویه تجاری راس در قالب یک طرح کاملا تصادفی با ۵ تیمار و ۵ تکرار و ۱۰ قطعه در هر واحد آزمایشی اجرا گردید. جیره های آزمایشی شامل: جیره پایه (شاهد) و جیره های حاوی ۴۰، ۸۰، ۱۲۰ و ۱۶۰ میلی گرم در کیلوگرم روی (اکسید روی) بود. نتایج آزمایش نشان داد که پرندگان تغذیه شده با جیره های حاوی ۱۲۰ میلی گرم در کیلوگرم روی و جیره شاهد به ترتیب دارای بیشترین و کمترین افزایش وزن بودند (۰۵/۰P). بیشترین و کمترین میانگین ضریب تبدیل غذایی مربوط به پرندگان تغذیه شده با جیره های حاوی ۴۰ و ۱۲۰ میلی گرم در کیلوگرم روی بود که اختلاف بین آنها معنی دار شد (۰۵/۰P). کمترین تیتر آنتی بادی برونشیت در ۱۳ و ۱۹ مربوط به پرندگان تغذیه شده باجیره شاهد و پرندگان تغذیه شده با جیره حاوی ۴۰ میلی گرم در کیلوگرم روی و بیشترین آن مربوط به پرندگان تغذیه شده با جیره حاوی۱۶۰ میلی گرم در کیلوگرم روی بود که اختلاف این تیمار با سایر تیمارها معنی دار شد (۰۵/۰P). در SRBC ثانویه در ۳۶ روزگی بهترین تیتر مربوط به پرندگان تغذیه شده با جیره حاوی ۴۰ میلی گرم روی در کیلوگرم وکمترین آن برای پرندگان تغذیه شده با جیره حاوی۱۶۰ میلی گرم در کیلوگرم روی بود که اختلاف بین آن ها معنی دار شد (۰۵/۰P). به طور کلی نتایج حاصل از این آزمایش نشان داد که تغذیه جوجه های گوشتی با جیره حاوی ۱۲۰ میلی گرم در کیلوگرم روی باعث بهبود رشد و ضریب تبدیل غذایی می شود. همچنین تیمارهای حاوی ۴۰ و ۱۶۰ میلی گرم در کیلوگرم روی، به ترتیب ایمنی بیشتری را در مقابل SRBC و برونشیت نشان دادند.