بررسی تاثیر آموزش بر کارکردها و مدیریت منابع انسان در راستای ارتقاء عملکرد سازمانی
Publish place: 10th International Conference on Financial Management, Business, Banking, Economics and Accounting
Publish Year: 1400
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: Persian
View: 205
- Certificate
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
MFTCONF10_045
تاریخ نمایه سازی: 22 اسفند 1400
Abstract:
امروزه ارزیابی عملکرد به عنوان یک رویکرد راهبردی جهت ادغام فعالیتهای منابع انسانی با سیاست های کسب و کار شناخته شده است و سازمان ها از روش ها و رویکردهای پیشرفته و پیچیده ای جهت ارزیابی عملکرد خود استفاده می کنند. عملکرد عبارت است از مجموعه ای از اقدامات به هم پیوستهای از سیاستها و رویه ها و اقداماتی که روی دستیابی اهداف از طریق تمرکز روی عملکرد ابعاد سازمانی تاکید دارد به بیان بهتر فرایندی است مبتنی بر یک سری فعالیتها و به نحوی بنا شده است که باید از طریق تضمین بهبود مستمر عملکرد افراد و گروهها در جهت اهداف راهبردی و اثربخشی سازمانی طراحی شود عملکرد عبارت است از مجموعه ای از اقدامات به هم پیوستهای از سیاستها و رویه ها و اقداماتی که روی دستیابی اهداف از طریق تمرکز روی عملکرد ابعاد سازمانی تاکید دارد نقش سازمان در دستیابی به هدفهای اقتصادی, سیاسی, اجتماعی و فرهنگی آنچنان برجسته است که سازمانهای هر جامعه را گردونههای تحقق هدفهای آن می دانند. هدف نوشتار حاضر بررسی تاثیر آموزش بر کارکردها و مدیریت منابع انسان در راستای ارتقاء عملکرد سازمانی می باشد. در نتیجه می توان گفت دستیابی به عملکرد برتر و کسب نتایج کارا و اثربخش نیز بدون داشتن برنامهای که در قالب یک نظام(سیستم) منسجم و یکپارچه تدوین شده و به اجرا در بیاید، یا امکانپذیر نبوده و یا بسیار دشوار خواهد بود نظامی که قادر باشد پس از طرحریزی عملکرد و تدوین برنامه ها(با کمک نظام های برنامه ریزی)، آنها را از طریق نظام های اجرایی با اجرا درآورده و آنگاه با ارزیابی انجام شده(با کمک نظامهای ارزیابی)، در نهایت منجر به بهسازی عملکرد گردد. نتایج نشان می دهد در عصر حاضر تحولات شگرف دانش مدیریت، وجود نظام ارزیابی عملکرد را اجتناب ناپذیر کرده است؛ به گونه ای که فقدان نظام ارزیابی در ابعاد مختلف سازمان، اعم از ارزیابی در استفاده از منابع و امکانات، اهداف و استراتژی ها، مدیران و کارکنان را به عنوان یکی از علائم بیماری های سازمان قلمداد می کند. در این بین بحث آموزش پرسنل سازمان از اهمیت دو چندانی برخوردار است. و ضرورت آموزش در سازمان ها و نهادها به دلایل فراوان پذیرفته شده است. تغییرات سریع و عمیق علمی سبب شده است که هر از چند گاهی مطالب و نظریه های جدیدی وارد میدان زندگی شود که برای ارائه حیات به ناچار باید علوم و معارف جدید را آموخت و برخی از نظریه های قدیمی را که کارآیی ندارند، کنار گذاشت.
Keywords:
Authors
مجتبی روشنی
کارشناسی ارشد مدیریت بحران دانشگاه آزاد واحد علوم تحقیقات