مروری بر آثار نقش برجسته در ایران و تهران

نقش برجسته از شاخه های مجسمه سازی و آثار حجمی است. این هنر اغلب بر روی سنگها، دیوارهای صخرهای و دیوارهای بزرگ اجرا شده است و از روش های متداول برای دیوارنگاری است. با توجه به دشواریهای اجرای نقوش برجسته بر صخره های طبیعی، همچنان آثار حجمی نقش برجسته زیادی از گذشته به یادگار مانده است که نمایانگر اراده انسانی است. بدین منظور در این تحقیق به مروری بر آثار نقش برجسته در ایران و تهران پرداخته شده است. با توجه به نتایج تحقیق میتوان گفت، دیوارنگاره های موجود در آثار ایرانی، خاصه نقش برجسته ها را می توان به دو گروه: دیوارنگاری های پیش از اسلام و پس از اسلام تقسیم بندی نمود که هر کدام ویژگی های خاص خود را دارد و از لحاظ تکنیک و شیوه اجرا، مواد و مصالح به کار فته در اجرای اثر، موضوع و نوع نقوش بکار رفته در ارتباط با مکان اثر، می توان مورد بررسی و ارزیابی قرار گیرد. نقش برجسته های قبل از اسلام، بیشتر غالب نقوش حیوانی است و در تزئینات از نقوش هندسی بهره برده شده،اما با گذشت زمان به نقوش گیاه ی توجه بیشتری شده است. غالب آثار در صخره ها، معابد، مقابر و کاخها شکل یافته است.

Keywords:

نقش برجسته , آثار سفالین , ایران , تهران.